Skip to content

Joris van WVV vertelt een volleybalverhaal…

5 februari 20135 minute read

Wassenaar – Woensdagavond 30 januari 2013. De broodnodige training van WVV heren 1 (en1dame) komt te vervallen. Er moet een competitiewedstrijd gespeeld worden. Eigenlijk de beste training die je kunt krijgen, zo’n praktijksituatie.

We spelen uit. Tegen Volepo Heren 1. Een oude bekende. Een wedstrijd die altijd voelt als een belangrijke. De thuisbasis van deze ploeg is namelijk het Europees Octrooibureau in Rijswijk. De sporthal ligt op het goed bewaakte bedrijfsterrein van deze organisatie. Een dag van tevoren alle namen van de spelers aanmelden en legitimeren bij de slagboom. Geen legitimatie bij je…dan zit je die wedstrijd niet eens op de bank! Je komt het terrein niet eens op. Gelukkig, deze keer hadden we allemaal een gedrukt bewijs van ons bestaan bij ons en was de laatste hindernis de hermetisch afgesloten sporthal waar als thuisspeler met één simpele sweep van je company-kaart de deur openzwaait, maar als bezoekende ploeg je op een belletje moet drukken en dan maar hopen dat iemand op ons zit te wachten…! Het begon allemaal goed, die avond, ook voor ons ging de deur open.

Internationale Sporthal
Er zijn nog meer zaken die deze wedstrijd aan laten voelen als een internationale topwedstrijd. Het licht dat automatisch aangaat als je de kleedkamer betreed. De douches die schoon zijn, allemaal werken, warm water produceren, per douche zijn in te regelen met eigen thermostaatknop en als je naar de douchekop kijkt zie je door de gaatjes waar het water uitkomt licht schijnen. De kleur variërend van blauw naar rood naargelang de watertemperatuur. Ook het speelveld heeft een topwedstrijd karakter. Midden in een gigantische sporthal. Eromheen zeeën van ruimte (helaas geen tribunes) zodat je na iedere rally moet uitmaken wie van het team nu weer die avontuurlijke reis achter de bal aan gaat. Vaak kijken we elkaar dan aan van: volgens mij is het jouw beurt. Sommigen kijken zelfs weg alsof ze het niet door hebben, om aan hun haalbeurt te ontkomen. Het speelveld is uitgezet met oranje belijning. Lastig te onderscheiden voor ons die witte of gele lijnen gewend zijn…Die kleuren zijn er wel, maar lopen kriskras door het veld als tennis- of badmintongebied. Even wennen dus. Het internationale karakter krijgt de wedstrijd door de tegenstander die met elkaar in het Duits communiceert.

Voorstellen WVV Herenteam
Ik stel ons team heren (en1dame) even aan u voor. Om te beginnen dus, de enige vrouw in ons team, Peggy Verweij. Spelverdeelster en met sport als haar beroep. Kortom de vrouwelijke spil van het team. Hans v.d. Kleij. Ook spelverdeler. Gaat ondanks menig tegenwerkend gewricht in knie en schouders stug door en is vooral geducht om zijn slinkse balletjes op momenten dat tegenstander en medestander een simpele setup verwacht. Vervolgens Joris Hornman. De derde spelverdeler die bezig is aan zijn comeback na een half jaar rust vanwege een hardnekkige achillespeesontsteking. Heeft duidelijk minder karakter dan zijn collega-spelverdeler Hans. Spelverdelers zijn onontbeerlijk bij het volleybal. Zij zijn de intelligentie van het team. Maar zonder aanvallers kom je niet ver. Zo hebben we Erik Gijsbers. De man die in elke aanval zoveel kinetische energie stopt dat het een wonder is dat hij iedere keer de wedstrijd uitspeelt. Siddhartha Doderlein de Win die opbiechtte 13 weken zwanger te zijn. Na onze te verwachten grap dat dat wel te zien is heeft hij, gemotiveerd als nooit tevoren, een aantal onhoudbare smashes geproduceerd. Aanvaller nummer 3, Kilian v.d. Kleij, die eigenlijk onze aanvaller nummer 1 is. Op hem na bestaat WVV heren (en1dame) 1 uit top-volleyballers op hun retour. Kilian niet. Springt als een jonge god en slaat als een tijger. Met als enig doel zoveel mogelijk tegenstanders uit te schakelen. Vervolgens nog Jeroen Mulder een betrekkelijk nieuwe speler in de H1 ploeg. Een ervaren allrounder en met een mentale kracht waar we allemaal nog wat van kunnen leren. Ondanks onze 3-1 nederlaag deze avond verklaarde hij heerlijk gespeeld te hebben…! En tot slot de minder betrekkelijk nieuwe speler Hassan Meziyerh. “Minder betrekkelijk nieuw” omdat dit de eerste wedstrijd was dat hij het team completeerde. Hassan heeft zich als debutant geopenbaard als, nu al onmisbare, rots in de branding. Straalt voortdurend rust uit, heeft iedere situatie onder controle en laat geen kans voorbij gaan om, terwijl zijn tegenstander hoopvol en zijn ploeggenoten vol afschuw toekijkend “UIT !!!” schreeuwen, net te doen of hij de bal (die duidelijk uit gaat) nog even snel wil pakken. Wat hij NIET doet natuurlijk. En als hij dan terugkeert van de reis om de bal te halen in deze enorme top-wedstrijd-zaal, kijkt hij ons guitig aan met zo’n brede “HaHaHa…gefopt!!” grijns. Hij voelt zich meteen al duidelijk thuis in het team!

Resultaat wedstrijd
Je zou verwachten dat al deze zaken ons moeten motiveren om onszelf naar een top-overwinning te spelen. Maar helaas. Het werd 3-1 voor Volepo En toch hadden we allemaal een goed gevoel na de wedstrijd. Of dit nu kwam door de mentale aura van Jeroen…de blijde verwachting van Siddhartha…de vrouwelijke spil Peggy…de vrijgekomen kinetische energie van Erik…de doorzettingskracht van Hans… de achilles van Joris…onze goddelijke tijger Kilian…of de grijns van Hassan… is niet duidelijk. Maar ook niet belangrijk. Een goed gevoel hadden we!

Goed WVV-gevoel
En wie krijgt niet een goed volleybalgevoel als je zo’n verhaal leest. Dus kom ook volleyballen bvij de Wassenaarse Volleybal Vereniging. Een vereniging waar, zo blijkt, een ieder zich thuis voelt!!!

Voor info kijk op www.wvv-wassenaar.nl of bel secretaris Ger van Weerlee, tel 070-5111037.

Programma:
donderdag 7 februari Merenwijk 4 tegen WVV Mix 2, vrijdag in sporthal
De Schulpwei, aanvang 20.30 uur: WVV Heren tegen Volepo en WVV Mix 1 tegen Setumup.

Tags

VolleybalWassenaarWVV
Gerelateerde artikelen
Back To Top