Wassenaar – Vraag je iemand van buiten Wassenaar iets over de inwoners van Wassenaar, dan weet je dat je wordt geconfronteerd met vooroordelen. Het beeld dat geschetst wordt, is een heerlijk eenzijdig en clichématig beeld van Wassenaar. Om precies te zijn: het beeld van Wassenaar-Zuid anno 2013.
Blonde slanke vrouwen, hoge hakken, Landrovers, Riviera Maison-inrichting, rashonden, gelakte nagels. Ziet u haar – laten we haar Denise noemen – al voor u? Haar man is veel weg, want de schoorsteen van de rietgedekte villa moet wel roken. Maar ja, dat is ook een deel van haar status: “Mijn man reist zó veel, hij is nu weer in New York en morgen komt hij even thuis, om daarna weer door te reizen naar Brunei. Gelukkig hebben we in de Voorjaarsvakantie lekker een weekje met ons gezinnetje. Dan gaan we even met vrienden naar Lech. Zo zalig daar.”
Ach ja, dat was 30 jaar geleden wel anders, in Wassenaar-Zuid. Toen woonden er nog gewone mensen die vonden dat een Fiat Panda, of later de Peugeot 205, een uitstekende boodschappenkar was. Mijn vriendin Marinette (haar man was bevriend met mijn man) werd gewoon Nettie of Net genoemd door vriendinnen. Hun kinderen heetten gewoon Gijs en Marjolein. Als Nettie de hond ging uitlaten (uiteraard van het vuilnisbakkenras) trok ze haar groene, rubberen regenlaarzen aan. De oude loden regenjas die ooit nog van haar vader was geweest, was uitermate geschikt voor lange wandelingen over modderige paden.
Lange nagels hadden we niet, erg onpraktisch bij het tuinieren. En eigenlijk ook behoorlijk ordinair.
In huis lagen rieten matten over het parket, zodat de hond zich vrijelijk kon uitschudden. De oude meubelen (antiek uiteraard, maar daar hoorde je niemand over) moesten nodig eens opnieuw bekleed worden, maar ja… zonde van het geld met drie opgroeiende kinderen en een kwijlende hond. Praten over geld, dat deden we niet. Kon je leuk tennissen, had je twee soorten sigaretten voor je gasten, schonk je om half twaalf ’s ochtends een goede sherry? Dan zat je goed.
Nu drinkt men in Wassenaar-Zuid de godganse dag pro secco, dragen de dames regenlaarzen met Burberryprint als ze Coco uitlaten en praten ze vooral heel hard over alle belangrijke en leuke dingen die ze doen en roepen ze intussen dat alles zo duur is, maar dat is slechts valse bescheidenheid. Tennissen doen ze niet meer. Liever gaan ze golfen of paardrijden. En een abonnement op de sportschool is uiteraard ook een must. Daar werken ze zich minimaal 3 keer per week in het zweet om hun looks zo goed mogelijk te conserveren. En natuurlijk regelmatig een bezoekje aan een schoonheidsinstituut om wat Botox of andere fillers te laten inspuiten. Alles om te voorkomen dat manlief ze inruilt voor een jongere uitvoering. Ja, het valt echt niet mee om vrouw te zijn in Wassenaar-Zuid anno 2013.
