Wassenaar – Dat hoor ik natuurlijk graag van een eventuele geliefde op mijn toekomstige trouwdag, maar ik heb het natuurlijk over mijn liefde voor wijn. De maan en haar invloed op de wijnbouw daar heb ik me de laatste tijd in verdiept. Er wordt namelijk al enkele jaren heel populair gedaan over deze zogeheten biodynamische wijnen.
Maar hoe werkt dit nu precies wijnbouw met de stand van de maan? Zijn de druiven en uiteindelijke wijnen wetenschappelijk beter of is het stiekem één grote hocus pocus marketing truc?
Om dit vraagstuk op te lossen eerst even terug naar de start van de “moderne landbouw” tijdens de industrialisatie begin vorige eeuw. Het doel was om zo groot mogelijke hoeveelheid druiven voor te brengen tegen een zo laag mogelijke prijs. Om dit te bereiken kwamen er bestrijdingsmiddelen op de markt, denk aan kunstmest en chemicaliën. Onkruid, ziektes en andere plagen behoorden tot het verleden vooral omdat het gebruik zo eenvoudig en goedkoop was. Echter één groot nadeel was het schadelijk effect op de natuur en de mens!
Er kwam een tegenbeweging op gang, de biologische wijnbouw met de Oostenrijkse filosoof, architect, pedagoog en grondlegger van de antroposofie Rudolf Steiner voorop. De antroposofie waar biodynamische wijnbouw op gebaseerd is ziet de wijnbouw, landbouw in t algemeen, als onderdeel van het ecosysteem waarbij het streven is een gesloten kringloop in stand te houden. Elke wijnstok, elke oogst, elke planeet, ster en de gehele kosmos draagt hieraan bij en men maakt gebruik van zoveel mogelijk vernieuwbare energie-en grondstoffenvoorraden.
Hierdoor zijn de stokken zo vitaal worden dat ze zelf ziektes e.d. kunnen voorkomen. De toepassing van chemische bestrijdingsmiddelen is dan niet meer nodig en nutteloos als de bodem gezond is! Maar waar zit hem nu het verschil tussen biologische wijnbouw en biodynamische?
Het verschil is dat de biodynamische wijnbouw naast dit alles ook de kosmische elementen, dus de stand van de maan langs de dierenriem hierin betrekt. Dit alles bepaalt het ideale moment voor allerlei wijnbouwactiviteiten o.a. het cruciale moment van oogsten! Ook het gebruik van voedingspreparaten voor de wijnstok is specifiek biodynamisch. De filosofie hierachter is dat de kosmische levenskracht van deze preparaten een positieve invloed hebben op de groei van de druiven. Een voorbeeld van zo’n preparaat is preparaat 500. In het najaar worden koeienhoorns met koemest gevuld en in de wijngaard ingegraven. In het voorjaar wordt de mest weer opgegraven en in water verdund en gebruikt als bijzondere bemesting.
Er wordt verondersteld dat in de tussenpoos de koeienhoorn etherische krachten uit de kosmos verzamelt. Zoals je verwacht is er vooral op dit soort biodynamische praktijken veel kritiek…
Uit diverse wetenschappelijke onderzoeken waaronder de meest recente van Linda Chalker-Scott van de Washington state University, zij schreef hierover “The myth of Biodynamic Argriculture”. De titel geeft het antwoord al, tot nu toe kan men niet wetenschappelijk vaststellen dat biodynamie betere druiven voortbrengt. Nu ben ik persoonlijk absoluut niet tegen biodynamie, want het is geweldig als een wijnboer met zoveel passie zijn wijngaard verbouwd. Dat alles moet haast wel fantastische wijnen voortbrengen en baat t niet dan schaad t zeker niet, dus “No objections on fertile grounds, I won’t speak out and forever hold my peace!”
