Wassenaar – Zaterdag 11 april verloopt het klassiek concert van Apituley en Soerjadi geheel naar verwachting in kasteel Duivenvoorde. Het was er vol en er was prachtige muziek te horen. Subliem, in topvorm en een betoverende klank speelden beide musici prachtige werken van Chopin en Wieniawsky en na de pauze Gershwin en Clarke. Beide musici beheersten de technieken die bij de altviool en de pianistiek horen en wisten vol humor de muzikale ideeën van de componisten in een aansprekende toelichting over te brengen.
F. Chopin Sonate in G-mineur Op. 65
Chopin was pianovirtuoos én componist. En in die laatste hoedanigheid uitsluitend gericht op zijn eigen instrument. Chopin heeft de muziekgeschiedenis en de ontwikkeling van de piano juist enorm vooruit geholpen. Uit de gespeelde sonate bleek echter dat Chopin ook een meester was als het ging om andere instrumentale muziek zoals bij dit concert voor piano en altviool.
H. Wieniawsky scherzo tarantella Op. 16
Wieniawsky heeft de viool techniek aan een revolutie onderworpen en dat bewees Apituley met haar altviool onder begeleiding van Soerjadi in deze scherzo tarantella op.16. op indrukwekkende wijze.
G.Gershwin
Na de pauze soleerde Soerjadi Préludes van Rachmaninoff: Prélude Opus 32 no.5 in G. Het meest beroemde werk is de Prélude 3 no.2 in cis en daarna speelde hij Moment Musical Opus 16 no.4. De pianolijn was altijd helder gearticuleerd, met zelfs in de technisch meest uitdagende stukken elke noot op zijn plaats. Daarnaast was zijn spel expressief, fraai zangerig in de lyrische passages, en allesbehalve saai; op de momenten dat het moest spatte de muziek met dramatische kracht uit de piano. Hierna vervolgde hij met The Three Preludes van Gershwin, hartverwarmende 3 korte preludes waar de jazzinvloeden hoorbaar waren. Soerjadi wekte de indruk dat hij de hele wereld met deze muziek wel zou willen omarmen!
R. Clarke Sonate
Tot slot speelden Apituley en Soerjadi het werk van Rebecca Clarke, de meest avontuurlijkste componiste van de vorige eeuw. Zij riep met haar dissonante harmonieën, opzwepende ritmiek en felle pizzicati associaties op met de muziek van Béla Bartók. Apituley en Soerjadi vonden de perfecte balans tussen de piano en altviool. Het duo betoonde zich als ideale vertolkers van dit helaas zelden uitgevoerde werk van de componiste.
Een aanhoudend applaus van de toehoorders volgde bij de traditionele bloemenhulde. Als dank speelden Apituley en Soerjadi een toegift te weten ‘Vocalise’ van Rachmaninoff. Zo kwam er een einde aan dit romantisch lenteconcert in Duivenvoorde.
