Wassenaar – Zoals je misschien wel weet, is Duivenvoorde een grootse wervingsactie gestart. Het prachtige wintertafereel door Andreas Schelfhout uit 1857 bevindt zich tijdelijk als bruikleen op het kasteel, en als het aan ons ligt gaat het hier nooit meer weg. Waarom? De 10 beste redenen lees je hier!
1. Het schilderij heeft een duidelijke relatie met kasteel Duivenvoorde: het werk werd in 1857 direct bij de kunstenaar gekocht door Hendrik Steengracht van Oosterland. Via hem vererfde het in 1875 naar Hendricus Adolphus Steengracht van Duivenvoorde. Hij was tot zijn dood in 1912 eigenaar van Duivenvoorde.
2. Het schilderij was onderdeel van de befaamde collectie Steengracht, een belangrijke verzameling oude en levende meesters die vanaf het midden van de 18de eeuw door de familie Steengracht bijeen werd gebracht. Na het overlijden van Hendricus Adolphus werd de collectie in 1913 geveild in Parijs en Amsterdam en raakte helaas verspreid.
3. Het schilderij is een belangrijke aanvulling op de 18 schilderijen en aquarellen uit de voormalige collectie Steengracht die zich nog op Duivenvoorde bevinden. Daarmee is Duivenvoorde het museum met de meeste werken uit deze voormalige collectie. Geen van deze werken beschikt echter over de iconische kracht om het verhaal over de collectie Steengracht overtuigend te vertellen; de Schelfhout kan dat wél.
4. De collectie van Duivenvoorde draagt vele sporen van de collectie Steengracht: portretten van eigenaren, gastenboeken, catalogi, archiefstukken. Deze zijn het tastbare bewijs van de verwevenheid van de collectie Steengracht met Duivenvoorde.
5. Het schilderij was een kernstuk onder de levende meesters in de collectie Steengracht. Terwijl de oude meesters uit deze voormalige collectie met topstukken goed in Nederlands publiek bezit vertegenwoordigd zijn (o.a. Mauritshuis, Rijksmuseum) is dit voor de levende meesters niet het geval. De verwerving van de Schelfhout voor Duivenvoorde brengt hier voor de Collectie Nederland verandering in.
6. Het schilderij onderstreept de eeuwenlange band van Duivenvoorde met Den Haag. De familie Steengracht woonde en werkte Den Haag; kasteel Duivenvoorde was hun buitenhuis. Het grootste deel van hun verzameling, waaronder dit werk, bevond zich in Den Haag. Het Haagse huis is verdwenen, maar Duivenvoorde is er nog.
7. Het schilderij is de Schelfhout onder de Schelfhouts. Het behoort tot de grootste landschappen binnen het oeuvre van deze Haagse kunstenaar (95 x 145 cm), maar kent daarentegen ook prachtige details. Het schilderij is van hoge artistieke kwaliteit en heeft alles in zich wat een Schelfhout tot een Schelfhout maakt.
8. Het schilderij versterkt de huidige collectie van Duivenvoorde. Ooit waren er verschillende landschappen en genrestukken op Duivenvoorde aanwezig. Het terugbrengen van dit toonaangevend 19de-eeuws landschap met de typische kenmerken van een genrestuk versterkt de authenticiteit van de historische collectie van het kasteel.
9. Het schilderij brengt de typische Hollandse winters van weleer in herinnering, zoals die ook vroeger op de vijvers van het kasteel werden beleefd. Door de eeuwen heen hebben talloze families op het kasteel gewoond en er is weinig verbeelding voor nodig om ons het winterse plezier op het landgoed voor te stellen.
10. Het schilderij zal toegankelijk blijven voor het publiek. Wanneer Duivenvoorde het werk niet aankoopt, bestaat de kans dat het werk naar een (buitenlandse) particuliere collectie verdwijnt en nooit meer zichtbaar zal zijn voor het publiek. En dit terwijl het werk alles in zich heeft om een publiekslieveling te worden: het is een groot en aantrekkelijk ijsgezicht met prachtige details van herkenbare en humoristische momenten.
Meer over onze wervingsactie vind je hier: http://bit.ly/1Q1vyyt.
