Wassenaar – Zaterdagavond 15 augustus verliep het klassiek concert van gitarist Enno Voorhorst en pianist Frederic Voorn naar verwachting. Het was er vol en er was prachtige muziek te horen. Beide musici speelden werken van Bach, Chopin, Barrios, Pärt, Domeniconi, Field, Gutmann, Alkan, Debussy, Glinka, Tchaikovsky, Balakirev en Scriabin. Zij brachten hun muzikale ideeën van de componisten in een aansprekende toelichting over.
Voorhorst liet horen dat de gitaar tot meer in staat is dan men redelijkerwijs zou denken. In zijn handen was de gitaar een volwaardig solo-instrument. En Voorn liet de vleugel onder zijn handen klinken als een vol orkest. Daarbij speelde Voorn een gevarieerd programma als eerbetoon aan de nacht. Resultaat was een compilatie uit de negentiende en twintigste eeuw van bekende en minder bekende meesters, die passende beelden over nacht en duisternis oproepen. Wegdromen en wakker geschud worden wisselen elkaar af. Verstilde gitaarmuziek van Pärt met een blik op het oneindige. Niet alleen tekstueel was een ware nachtreis ontstaan, maar ook de toonsoorten van ieder werk sloten logisch op elkaar aan. De piano en de gitaar bleven overal beheerst, waardoor de nachtelijke atmosfeer over de gehele linie werd vastgehouden. Klanken om even de ogen bij te sluiten en de gedachten de vrije loop te laten… Voorhorst tilde de gitaar naar een hoger plan. Hij introduceerde de gitaar als solo-instrument. Hij groef niet diep, maar de muziek bevatte tal van originele invallen. Bij iedere nieuwe variatie werd je benieuwd wat hij er nú weer van maakte. Hij liet geen detail onbelicht en wist elke keer weer een intiem verhaal te vertellen, waarbij je een speld kon horen vallen. Een aanhoudend applaus van de toehoorders volgde bij de traditionele bloemenhulde. Als dank speelden de musici een toegift. Voorhorst: Recuerdos de la Alhambra van Francisca Tarrego en Voorn Sarabande uit eigen compositie. Zo kwam er een einde aan dit mooie Zomeravondconcert in Duivenvoorde.
