Wassenaar – Het Nuon Solar Team heeft met overmacht de 14e Bridgestone World Solar Challenge gewonnen, het officieuze wereldkampioenschap voor zonneauto’s in Australië. Na vijf dagen racen kwam zonneauto Nuna9 vanmorgen om circa kwart voor zeven Nederlandse tijd over de finish in Adelaide. Het team deed vier en ruim zes over de 3.000 kilometer lange race. Het is alweer de zevende keer dat het Nuon Solar Team wereldkampioen zonneracen is geworden.
Op de laatste racedag bouwde het Nuon Solar Team de voorsprong op de belangrijkste concurrenten – Michigan (VS), Tokai (Japan) en Punch Powertrain (België) verder uit. Red Shift (Universiteit Twente) moest nog een tijdstraf van een halfuur uitzitten en zakte weg in het eindklassement. Reservecoureur Tim van Leeuwen startte vandaag als coureur van Nuna9. Na de eerste control stop nam Lisanne de Rooij het stokje van hem over en reed de race uit. Collegacoureur Sharon van Luik vanuit Australië: “Natuurlijk waren we nerveus. Er kan altijd iets gebeuren. De zenuwen gierden bij iedereen door de keel. Maar het ging top. We tikten vandaag de maximumsnelheid van Nuna9 aan, 110 km per uur. En dat alle op de kracht van de zon, geweldig!”
Keuzes pakken goed uit
Het was alweer de negende keer dat het Nuon Solar Team meedeed aan de race. Zes keer eerder werd er gewonnen, twee keer pakte het team de tweede plaats. Toch was de spanning voor de race groot bij de gedoodverfde favoriet, vertelt teamleider Sander Koot. “Door nieuwe wedstrijdregels zijn de auto’s dit jaar heel verschillend van elkaar. Niemand wist wie het beste in zou spelen op de regels. Gelukkig zijn onze keuzes voor een compact ontwerp en gallium zonnecellen bijzonder goed uitgepakt.”
Geslaagde inhaalacties
Het Nuon Solar Team begon afgelopen zondag de race op de vierde plaats, na een uitstekende kwalificatie op zaterdag. Coureur Emma Vercoulen zette met 2:14 een toptijd neer op het circuit van Hidden Valley in Darwin, achter de Belgen van het Punch Powertrain Solar Team. Al tijdens de eerste racedag kwam het team vervolgens na een aantal geslaagde inhaalacties aan kop, op korte afstand gevolgd door de eeuwige Japanse rivaal Tokai.
Pech onderweg
Een afgebroken onderdeel van de wielophanging zorgde op de tweede racedag voor spannende momenten. Coureur Sharon van Luik: “Ik schrok van een knal, en dacht aan een klapband. Ik baalde dat ik naar de kant moest, want Tokai haalde ons daardoor weer in. Gelukkig wisten de jongens van de support crew het probleem ontzettend snel te verhelpen, en konden we na tien minuten al weer verder.” Kort na de pitstop pakte het Nuon Solar Team opnieuw de kop, ten koste van de Japanners.
Wind en wolken
De derde en vierde racedag bleken beslissend, toen het weer in de Australische outback omsloeg: donkere wolken, harde wind en zelfs regen zetten de toon. Juist in deze omstandigheden liep het Nuon Solar Team uit naar een voorsprong van twee uur op de voorlaatste dag. Aerodynamicus Jasper Hemmes: “Omdat Nuna zo licht en gestroomlijnd is, konden we ook bij harde wind met weinig energie veel snelheid maken. We werden als het ware vooruit gezogen door de wind, dankzij ons aerodynamische ontwerp.” Strateeg Stijn Burger vult aan: “Dankzij goede informatie van ons meteo-team konden we bovendien waar mogelijk de gaten in het wolkendek vinden, zodat we zoveel mogelijk zon opvingen.”
Teamwork
Voormalig hockeycoach Marc Lammers – die het Nuon Solar Team tijdens de race coachte – is onder de indruk van ‘zijn’ team. “Hun kracht is dat iedereen precies weet waar hij of zij goed in is. De een weet alles van de banden, de ander is goed in aerodynamica of kent juist het zonnepaneel van binnen en van buiten. Met elkaar beslist dit team op de goede momenten de juiste dingen. De focus was tijdens heel de race goed en daardoor kwam het team in een goede flow. Dat leidt nu tot dit prachtige resultaat!”
Grenzen verleggen
De organisatie van de Bridgestone World Solar Challenge scherpt elke editie de spelregels van de zonnerace aan. Hierdoor worden de deelnemers maximaal uitgedaagd, maar de gemiddelde snelheid gaat er ook door omlaag. Zo haalde Nuna9 in Australië een gemiddelde snelheid van zo’n 81 tot 82 km per uur. Niet eerder deed het Nuon Solar Team zo lang over de zonnerace. De nummer 2, University of Michigan Solar Car Team haalde een gemiddelde van zo’n km per uur. Twee jaar geleden versloeg het Nuon Solar Team concurrent Twente met 8 minuten: een minimaal verschil op een race van 3.000 kilometer. Toen lag de gemiddelde snelheid van het Nuon Solar Team nog op 91,75 km per uur.
