In ’88 gebeurde het met ‘onze’ jongens, we werden Europees kampioen met een groep jongens die plezier hadden en elkaar het geluk gunde. Zo kenmerkt zich misschien ook wel het seizoen van de jongens die onder de vlag van Blauw-Zwart JO8-3 voetbalden. Succestrainer Frankie alias ‘De lange’ en dan hebben we het niet over zijn postuur, maar vooral over de duur van zijn trainingen, wist elk jongen beter te leren voetballen en dat is een compliment!
De geruchtenstroom draait inmiddels op volle toeren: waar zal deze succestrainer zijn kunsten gaan vertonen?? Genoeg….afgelopen zaterdag was het zover, het allerlaatste toernooi in deze samenstelling en wel in het altijd gezellige Nieuwerkerk, nabij Rotterdam. De tegenstanders waren allen van hoog niveau. Wat dacht u van Zinkwegse Boys, vv Stolwijk en uiteraard de thuisspelende club Nieuwerkerk. Het wederom in grote getalen meegereisde publiek was een welkbekende steun in de rug. Met Lukas (of is het nou met een C) als mascotte moest het goed gaan komen, de koppies stonden goed, die eerste prijs moet mee naar Wassenaar.
De eerste wedstrijd tegen Nieuwerkerk leek een makkie, de spitsen, Xavi, Ruben en middenvelder Mike wisten het net makkelijk te vinden…6-0 voor de Blauwen, dat is een fijn begin, Stolwijk bleek een lastigere tegenstander, ook al kwamen we snel op voorsprong, we leken uiteindelijk de winst nog bijna weg te geven. Gelukkig door gejel en gejoel van de moeders (dank Karin, Miranda, Diana, Melanie en Laura) wisten de super keepende Melle en de strakke verdedigers Thomas en Jim het doel te behoeden van meer tegendoelpunten en zodoende ging de winst wederom naar de Blauwen. Na deze wedstrijd werd het technisch duo getrakteerd op gebak door een zeer attente moeder, gewoon even een klein bedankje, superlief. Frankie de top trainert was inmiddels met zijn laatste strategische kunstje bezig.
Nog 1 overwinning verwijderd van die cup met de grote oren, je zag het aan alles bij deze normaal rust uitstralende man. Met een zweetsnor en druk heen-en-weer ijsberend was hij zijn plannen aan het smeden.
De laatste tegenstander Zinkwegse Boys had ook alles gewonnen, dus winnen wasvereist. Na een kort overleg met zijn team leek alles op zijn plek te vallen. Het ene wonderschone doelpunt volgde het ander wereldwonder op, waarbij misschien wel het mooiste doelpunt van shuffle Stef was. Aangemerkt moet worden dat Stef nog niet had gescoord en heel zijn team ermee bezig was om deze droom te verwezenlijken en zo geschiedde. Alle meegereisde supporters vielen elkaar in de armen en Frankie knielde na het laatste fluitsignaal. Blauw-Zwart JO8-3 had zijn felbegeerde cup binnen. Dit was een top seizoen, waarbij de spelertjes veel geleerd hebben, de ouders stuk voor stuk betrokken waren, de opa’s en oma’s op hun beurt senioriteit brachten en we over 3 weken afsluiten met een fantastische barbeque, waar iedereen aanwezig is. Met een traan neem ik afscheid van dit superteam. Tot snel op onze mooie club!
