Voorschoten- Tijdens een goed bezocht zondagmiddagconcert op 13 oktober speelde de pianiste Aafje van Gemert in Florence woonzorgcentrum Adegeest werken van Janáček , Pärt, Mompou en Chopin. Haar spel was een en al passie en intimiteit. Van Gemert gaf een toelichting die de muzikale ideeën van de componisten toegankelijk maakte. Al van het eerste stuk dat zij speelde luisterde het publiek ademloos en geboeid toe.
Uit de cyclus ‘Op een overwoekerd pad’ (1911) van Léos Janácek speelde Aafje van Gemert zes Slavische volksmelodiën van de Tsjechische componist. Het zijn herinneringen aan Janacek’s jeugd in de Moravische bossen, ‘zo dierbaar dat ik ze nooit zal vergeten’ schrijft hij zijn uitgever. Je hoort onder andere een pril liefdeslied, spelende kinderen en roddelende vrouwen op het dorpsplein.
Dan de componist uit Estland; Arvo Pärt. Geboren in 1935 en nog in leven. Geïnspireerd door Gregoriaanse gezangen en door het doorklinkende geluid van klokken, ontwikkelde hij een heel eigen stijl: Tintinabuli. Er klinken steeds twee met elkaar verbonden stemmen; een langzame melodie die het aardse, menselijke symboliseert en de klokken die het hemelse, goddelijke symboliseren. Aafje speelde Für Alina (1976) en Spiegel im Spiegel (1978).
Na de pauze speelde Van Gemert e MusicaD Callada (1959) van Frederic Mompou. Musica Callada betekent Verzwegen muziek; muziek om de stem van de stilte te zijn; muziek die zwijgt, terwijl de eenzaamheid klank wordt. Het is intieme, delicate muziek. Mompou had een Franse moeder, een Catelaanse vader. Hij was extreem introvert. Noemde zichzelf ‘een man van weinig woorden, een musicus van weinig noten’. Zoals Janacek verwerkte Mompou volksliedjes in zijn muziek. En zoals Pärt imiteerde hij klokken.
Tot slot Frederic Chopin. Franse vader, Poolse moeder. Het Slavische, Poolse is in zijn muziek te horen. Chopin vertrok uit Polen toen hij 20 was om te gaan studeren in Parijs. Hij kon Polen nooit meer in door de bezetting van Rusland. De heimwee naar zijn moederland spreekt uit zijn muziek. Aafje speelde een Mazurka, een Wals en een Fantasie-impromptu (rond 1834 alle drie).
Een programma met veel poëzie, intimiteit en verstilling. ‘Maximale expressie met minimale middelen’ in de woorden van Mompou. En als toetje een beetje virtuositeit van Chopin: Mazurka opus 17 no 4; Lento ma non troppo, Wals opus 34 no 2 en Fantasie-impromptu opus 66; Allegro agitato.
Als dank voor het daverend applaus speelde van Gemert een toegift:fragment uit Canto Ostinato van Simeon Ten Holt.
In het gastenboek staan vele positieve reacties waaronder: “ Heel mooi concert; Wat een geweldige pianiste is Aafje van Gemert; Ik heb ontzettend genoten van dit prachtige spel;zo gevoelig gespeeld en fijne stukken; Elke keer geniet ik van de concerten in Adegeest; fijne middag met Arvo Pärt;Namens de groep uit Zoeterwoude : het was weer een geweldige middag ”.
10 november volgt de reeks ‘Geef Adegeest vleugels’ met het Maggiore Piano Trio o.l.v. Sharon Niessen. De componisten Mendelssohn en Schubert staan op hun programma.
