Sinds we een aantal weken geleden een artikel schreven over overlast, zijn we door velen benaderd met hun verhaal. We zijn er nog dieper ingedoken en hebben gesprekken over moeilijke situaties gehad.
Wat opviel was dat in een aantal gevallen geen sprake was van overlast, maar van een (behoorlijke) burenruzie. Vervelend, soms heel vervelend, maar dat moeten betrokkenen zelf oplossen. Zij hebben zelf die verantwoordelijkheid en mogen het niet uit de hand laten lopen.
Echte overlast
Echte overlast krijg je wanneer iemand zich gedraagt op een manier die grensoverschrijdend is, en die geen rekening houdt met zijn omgeving.
Die overlast gaat soms heel ver, van keiharde muziek diep in de nacht (bijna iedere nacht), vernielingen, tot fysieke bedreigingen. We kunnen inmiddels wel een paar kranten vullen met voorbeelden. Het wordt ook vaak veroorzaakt door mensen die niet aanspreekbaar zijn op hun gedrag en zich nergens iets van aantrekken.
Als je naast of in de buurt van zo iemand woont, dan neemt dat veel woongenot weg. En de uitzichtloosheid er van is vreselijk.
Want niemand doet iets.
Wie moet wat doen?
Maar wat ons echt heeft getroffen, is de manier waarop er mee om wordt gegaan door gemeente en de woningbouwverenigingen.
Wanneer de woningbouwvereniging wordt gebeld, dan is meermaals het antwoord gegeven: “dan gaat u toch verhuizen?” of “wat denkt u dat wij er aan kunnen doen?”.
Zo kun je niet reageren. Het draagt op geen enkele manier bij aan een oplossing.
Maar wanneer een gemeente niet reageert, zelfs wanneer een advocaat meerdere aangetekende brieven stuurt, dan faal je als bestuur. Brieven aan wethouders blijven onbeantwoord. Ze doen niets.
HartvoorWassenaar
We hebben inmiddels een aantal situaties onderzocht. We hebben al drie keer in de raad dit onderwerp onder de aandacht gebracht. We zien dat onze burgemeester er tijd aan besteed. En hij weet dat we het volgen.
HartvoorWassenaar is van mening dat asociaal gedrag in Wassenaar niet thuis hoort. Zo gauw het zich voordoet, moet het de kop ingedrukt worden. Snel, met alle middelen die beschikbaar zijn.
De gemeente heeft daarbij de regie. Wethouders hebben een verantwoordelijkheid om actief te handelen. Ze kunnen niet doen of het niet bestaat en mensen uit onze Wassenaarse samenleving aan hun lot overlaten.
En de gemeente heeft voldoende middelen om voor oplossingen te zorgen. En in het uiterste geval kan de burgemeester de “Aso-wet” gebruiken en iemand uit huis zetten.
Zo zitten wij er in.
HartvoorWassenaar, Henri Hendrickx
Solide, voor een mooi dorp.
