In eerste instantie werd er enigszins laconiek omgegaan met de gezondheidsmaatregelen. Maar toen al hingen er verdere maatregelen in de lucht. Nog niet precies wetend wat er ons boven het hoofd hing, gingen we nog zo goed mogelijk verder met onze dagelijkse routine. En na het advies om thuis te werken volgde het sluiten van de scholen en horeca. De maatschappelijke druk was zo hoog opgelopen dat ondanks het feit dat het RIVM het nog niet noodzakelijk vond de scholen toch dicht gingen.
Sindsdien zijn de maatregelen verder aangescherpt om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, met een beroep op de eigen verantwoordelijkheid. Langzaam veranderde de toon en werd het karakter dwingender. We zullen vooralsnog moeten wennen aan een kleinere wereld. Velen van ons zitten thuis, soms alleen en eenzaam, soms met een onmogelijke combinatie van werk, zorg en thuisonderwijs. En vaak erg bezorgd om kwetsbare dierbaren die we niet meer durven op te zoeken, of zorgen om werk of eigen onderneming.
Enerzijds willen we strengere maatregelen en eind aan onzekerheid, anderzijds vinden we die maatregelen lastig als deze onze vrijheden beperken. Want hoever mag de overheid gaan bij het beperken van de rechten van burgers en het tijdelijk stilleggen van de (lokale) democratie? En wat zijn de maatschappelijke en economische consequenties van deze maatregelen? De vraag is in hoeverre onze samenleving en economie opgewassen zijn tegen een langdurige crisis van deze omvang. En wat betekent onze welvaart voor ons welzijn als samenleving? Veel vragen waar we de komende tijd alvast over na kunnen denken.
Zijn de maatregelen slechts ter overbrugging van een beperkt aantal maanden? Of moeten we langer zien te overleven tot er een vaccin is en een vorm van groepsimmuniteit? Hoe langer deze crisis duurt, hoe groter de kans dat blijvende veranderingen optreden. Er wordt hardop gedroomd over de kansen die deze crisis mogelijk biedt. Maar laten we niet te veel op de zaken vooruit gaan lopen en de bestrijding van de coronacrisis polariseren, door er nu allerlei zaken bij te betrekken. Laten we eerst onze aandacht vestigen op de kwetsbaren in de samenleving die op dit moment onze hulp het hardst nodig hebben.
Ondertussen kunnen we vanuit onze eigen idealen vooruit kijken naar de toekomst, met op termijn een discussie over een rechtvaardige en duurzame samenleving. Let op elkaar, blijf gezond en heb vertrouwen.
Bestuur en fractie D66 Wassenaar
