In het weekend van 19 april jl deed DLW een oproep aan het College om te onderzoeken welke problemen er zijn of te verwachten zijn als het gevolg van de Coronacrisis. Daarnaast heeft DLW gevraagd om een gemeentelijk Noodfonds in te stellen om de levendigheid, de werkgelegenheid in ons mooie dorp in stand te houden. Ondersteuning van ondernemers, verenigingen, kerken en culturele instellingen in Wassenaar die dreigen om te vallen is noodzakelijk. In veel gevallen komt men niet of onvoldoende in aanmerking voor ondersteuning vanuit het Rijk.
Veiligheidsregio
25 burgemeesters − voorzitters van de Veiligheidsregio’s, een Gemeenschappelijke Regeling waar Wassenaar onderdeel van uitmaakt − hebben het op basis van de Wet publiek gezondheid nu voor het zeggen. De meest vergaande bevoegdheid is die om gebouwen en/of terreinen te sluiten. De gemeenteraden staan buitenspel en een noodverordening kan niet door de gemeenteraad worden bekrachtigd. Dat is kwalijk. Uit de Gemeentewet, die ook voor de Veiligheidsregio’s geldt, volgt dat noodverordeningen niet in strijd mogen zijn met de Grondwet en dat is nu veelal het geval.
De Veiligheidsregio is in strijd met de decentrale rechtstaat principes van Thorbecke . Gemeentelijke autonomie betekent dat op gemeentelijk niveau zelfstandige beslissingen genomen worden. De gemeenteraad is democratisch gekozen en is gemeentelijk het hoogste orgaan. Het rijk kan gemeenten opdragen wetten uit te voeren, die de regering en parlement hebben vastgesteld (medebewind). De handhaving, zoals genoemd in de noodverordening, is aan gemeentelijk aangestelde boa’s.
De raad; hoogste orgaan in de gemeente
Vandaar dat wij gevraagd hebben deze vragen voor behandeling in de commissies en de raad op de agenda te zetten maar nu al te beginnen met de eerste stappen. Tot onze vreugde heeft het college op 22 april direct gereageerd met de raadsinformatiebrief 41. De daarin genoemde besluiten zijn helaas een druppel op de gloeiende plaat. Het is niet waarom wij als DLW gevraagd hebben maar een eerste aanzet is er tenminste. Maar DLW heeft ook kritiek omdat het College niet zomaar zonder de raad en zonder financiële dekking deze bedragen kan kwijtschelden. Ook maatregel 1c en 2 roept vragen op. Niet de kiosken of de parkeerterreinen zijn gesloten maar de toegangswegen er naar toe. Er is geen rekening is gehouden met het persoonlijke belang van deze ondernemers door, zonder wettelijke grondslag, hen de mogelijkheid om geld te verdienen te ontnemen. Wordt vervolgd
Ben Paulides/ fractievoorzitter DLW
