Groene Zone-Nota: over gifpil en goede planologie. Een open brief van de stichting Valkenburg Groen over agendapunt Groene Zone (in gemeenteraad van 2 maart a.s., red.).
Geachte Raadsleden:
Valkenburg is een dossier waarvan je soms zou willen dat er een resetknop op zit. Omdat het al zo lang duurt, je het spoor bijster raakt en er telkens weer wat nieuws gebeurt. Nu ligt er bijvoorbeeld weer een dikke nota over de Groene Zone ter beslissing op uw digitale tafel. Als je er vers invalt zou je nog kunnen denken: ziet er heel vakkundig uit, mooi participatietraject, wie is er nou tegen groen, daar kunnen we toch wel ja tegen zeggen?
Maar pas op!
In dit geval zou een resetknop inderdaad nuttig zijn. B&W zouden even een paar stappen terug moeten doen. Er klopt namelijk iets niet aan de volgorde. De nota gaat over de inrichting van een zone. Maar de omvang van die zone staat nog helemaal niet vast. En de omvang die de nota wel aanhoudt past van geen kant bij de opvattingen die u jarenlang hebt verkondigd.
Andere route nodig
Bovendien zijn er allerlei ontwikkelingen die een pas op de plaats en opnieuw nadenken over Valkenburg en de buffer noodzakelijk maken.
Zo is de Katwijkse raad recent akkoord gegaan met de toekomstvisie Zijlhoek/de Woerd, waardoor er ipv 5600 misschien wel 7000 woningen op Valkenburg worden gebouwd. Daarnaast lopen er nog allerlei niet-afgeronde discussies waardoor de opzet en begrenzing van de zone nog niet vaststaat. Zoals: stikstofprobleem, drones-testveld, verkeersafwikkeling/sluipverkeer, bouwt Katwijk wel 500 topwoningen, wordt er wel van noord naar zuid gebouwd, welke functie krijgt de 70 ha Rijkseigendom in de buffer, krijgen we één bestemmingsplan of deelplannen?
B&W en de Groene-Zone-nota gaan op al die punten niet in. Wassenaar is in alle ontwikkelingen even het spoor bijster. Bezig met een verkeerde nota en een verkeerde discussie. Wat de raadscommissie op 8 feb. ook al vond.
De wethouder reageerde in de commissie op de Katwijkse ontwikkelingen op een manier die weinig vertrouwen geeft in een goede aanpak. Hij zegt eerst: “over 7000 woningen kan alleen gesproken worden als aannemelijk wordt gemaakt dat dat zonder problemen kan”. 600 extra woningen zijn bij voorbaat bezwaarlijk en 2000 extra woningen niet? En daarna stelt hij geruststellend: “wethouder Mostert heeft mij verzekerd dat uitbreiding niet in bestemmingsplan Valkenhorst komt”, terwijl dat nu juist het probleem is. Katwijk gaat op den duur uitbreiden maar wil dat Wassenaar dat ziet als iets dat ze los van Valkenhorst helemaal zelf mogen beslissen. Het is echter nu aan de orde en het hoort bij de Valkenhorst-discussie over o.a. het maximaal aantal woningen!
Gifpil: de 900m
Bovendien bevat de Groene-Zone-nota een door B&W bewust buiten de discussie gehouden gifpil (een aan de bedrijfskunde ontleend middel, in dit geval neerkomend op: aanvallen op de bufferbreedte van 900m moeten hoe dan ook worden afgeslagen). Akkoord gaan (wat B&W nog steeds voorstellen), met deze op het oog onschuldige nota betekent ook akkoord gaan met 900m. En daarmee zou Wassenaar de strijd voor een minimaal 1500m-brede-buffer opgeven en zich neerleggen bij een planologisch gezien bespottelijke bufferbreedte van slechts 900m.
Pal op de grens met Wassenaar en op enkele voetbalvelden afstand vanaf de Hogeboomseweg wordt een compleet nieuw dorp met 20.000-25.000 inwoners gebouwd. Dat kan niet anders dan ook merkbare gevolgen opleveren voor de leefbaarheid in Wassenaar-noord en -centrum. De zeer korte afstand tussen Wassenaar en Katwijk zal de druk op meer verbindingen doen toenemen, waardoor er in feite sprake zal zijn van nagenoeg aaneenbouwen van Wassenaar en Katwijk.
Het gaat bij 900m niet om wat maximaal haalbaar is maar wat planologisch aanvaardbaar is.
De open ruimte tussen Wassenaar en Katwijk van nu 3km wordt teruggebracht naar 900m. Niet omdat dat ruimtelijk het beste is maar omdat Katwijk en het RVB om financiële redenen tot aan de gemeentegrens willen bouwen! Over de planologische aanvaardbaarheid van de 900m hebben B&W vreemd genoeg nog nooit een uitspraak gedaan of een discussie met raad en bevolking georganiseerd. B&W blijven de discussie over de bufferbreedte zien als een discussie over wat bij Katwijk en RVB maximaal haalbaar is. Nu B&W na de jarenlange strijd voor 1500m de veel smallere maat van 900m willen accepteren had je mogen verwachten dat ze ter voorbereiding van zo’n belangrijke koerswijziging zouden zijn gekomen met een doorwrocht en weloverwogen studienota. Die dan op basis van planologische argumenten had moeten leiden naar de conclusie dat 900m in plaats van 1500m ook een zeer acceptabele maat is, goed voor Wassenaar en de regio, die de ruimtelijke kwaliteit geen geweld zal aandoen etc. etc. Die discussie zijn B&W echter nooit begonnen omdat de 900m planologisch nu eenmaal niet is te verdedigen en omdat het om een schaamstrook gaat! B&W volstaan nog steeds met 900m een uit het overleg met Katwijk c.s. voortvloeiend feit te noemen, met de simpele verdediging dat het nu eenmaal het maximaal haalbare is, dat we wel moeten accepteren. Terwijl dè vraag natuurlijk behoort te zijn: is een buffer van 900m planologisch wel te verdedigen?
De wethouder wil blijkens de Groene Zone-nota en zijn verdediging in de commissie FL van 8 feb. niet meer discussiëren over de bufferbreedte en de zone gewoon gaan inrichten. Hij beweert zonder planologische argumenten dat 900m een prachtige buffer is. En hij wil de bevolking doen geloven dat de raad al akkoord is gegaan met een bufferbreedte van 900m en dat we dus niet meer moeten blijven ‘zeuren’ over die 900m. De wethouder verwijst daarvoor naar de Bestuurlijke Afspraken. Die had hij zonder raad en bevolking te horen in zijn eentje afgesproken èn ondertekend. De Afspraken stuitten op zoveel weerstand van uw raad dat de wethouder 3x werd teruggestuurd naar de onderhandelingstafel. Ook bleek dat uw raad niet mocht amenderen.. Het besluitvormingsproces over de Afspraken (die overigens als onderwerp hadden “de Ontwikkeling van de Unmanned Valley” en dus niet eens specifiek over de bufferbreedte gingen) verliep chaotisch en eindigde onder veel druk van buiten in een morrend akkoord dat van geen kant een verantwoord en weloverwogen bufferbreedte-besluit kan worden genoemd. Uw raad ging er bij het akkoord gaan met de Afspraken vanuit dat bufferverbreding op de agenda blijft staan. Niet voor niets staat in paragraaf 3.1. van de Groene Zone-nota dat uw raad de Afspraken op dit punt “ziet als een begin en zeker niet als een eindpunt.”
Bovendien kwam die buffergrensaanwijzing tot stand zonder inspraakprocedure voor de bevolking, wat natuurlijk helemaal niet kan bij zo’n belangrijk besluit. Dat de wethouder deze aanvechtbare besluitvorming als basis durft te nemen voor de ontwikkeling van de groene zone is onthutsend. Hij trekt zijn eigen lijn en negeert raad en bevolking. Je komt bij beoordeling van de hele gang van zaken zelfs bij de vraag of hier nog wel sprake is van behoorlijk bestuur.
Conclusie
De drijfveren van de wethouder om deze Groene-Zone-procedure ook na de commissie van 8 februari en na inspraak vanuit de bevolking door te zetten zijn onbegrijpelijk en schaden het belang van Wassenaar. De raad heeft maar één keus: nota niet aannemen! Wassenaar moet nu eerst in breder verband de nog openstaande planologische discussiepunten aanpakken. En daarbij uitgaan van: bij bufferbreedte gaat het niet om wat maximaal haalbaar is maar om wat planologisch aanvaardbaar is! Wij vertrouwen dat -zoals het hoort- de raad de wethouder alsnog op het goede spoor zal zetten!
Met vriendelijke groet,
Stichting Valkenburg Groen,
Dr. J.J.Borking, voorzitter
E.Krol
