Op Wassenaarders.nl zijn in de afgelopen jaren vele interviews in velerlei vorm gepubliceerd. Dat is geen nieuws want dat zal zo bijven. Wat wel nieuw is dat we een nieuwe reeks interviews met bekende Wassenaarders gaan publiceren. Onder de titel ‘Gesprekken met Wassenaarders’ blijven we graag in gesprek met bekende Wassenaarders en hun rol in de Wassenaarse gemeenschap. Dit interview met Ellen Klaver – Asscheman vormt de ‘aftrap’ van deze nieuwe reeks gesprekken.
Je bent een bekende Wassenaarse die actief is als verslaggever voor Trébol producties, (tot voor kort) De Wassenaarse Krant, Wassenaarders.nl én het Algemeen Dagblad. Wanneer heb je je eerste stappen gezet als verslaggever?
Wat leuk, dat je mij wilt interviewen. Dat is weer eens iets anders. Bekende Wassenaarse, dat klinkt als een compliment. Maar ik weet niet of ik dat ben hoor!
Mijn eerste stappen als verslaggever heb ik gezet toen ik gevraagd werd voor een interview bij Omroep Midvliet over het Wiener Ball. Midvliet vroeg mij toen ook of ik voor hen reportages wilde gaan maken. Ik was al veel vaker geïnterviewd ook door landelijke omroepen. Het leek me wel leuk om eens aan de andere kant van de microfoon te staan, dus heb ik ja gezegd. Mijn cameraman Hans de Haas en ik hebben Midvliet toen in Wassenaar echt op de kaart gezet. Naderhand zijn we als Trebol reportages blijven leveren aan diverse omroepen en media.
Wat is het precies wat jou zoveel plezier geeft in het schrijven en het interviewen van mensen? Wat drijft je?
Dat is mijn interesse in alles wat er gebeurt. Ik ben ook oprecht geïnteresseerd in mensen. In hun leven, in hun passies. Of ze nu bekend zijn of niet, dat maakt me helemaal niets uit. En als ik ergens enthousiast over ben, dan ga ik er voor. Het is heerlijk om mensen in de spotlights te kunnen zetten en hun verhaal aan te horen of op te schrijven.
Wat is het geheim van een goed interview?
Het geheim van een goed interview is goed luisteren. Luisteren naar wat de ander te vertellen heeft. Het gaat niet om de interviewer, het gaat om de ander. Je moet aanvoelen, wat de essentie van het verhaal is. Die moet je voor een artikel uit de hoeveelheid soms warrige informatie weten te halen.
En je goed voorbereiden is ook belangrijk. Ik heb landelijke politici geïnterviewd die zeiden het fijn te vinden om door mij geïnterviewd te worden. Ik laat ze uitpraten. Ik kan me echt storen aan interviews op de tv, waarbij de mensen constant in de rede gevallen worden en ze hun verhaal niet kunnen vertellen.
Bij een geschreven artikel moet het verhaal kloppen. Je moet er geen dingen bij gaan verzinnen of halve waarheden vertellen uit sensatiezucht. Kortom je moet betrouwbaar zijn.
Heb je voor jezelf een lijstje met namen van personen die je zou willen interviewen?
Eigenlijk vind ik ieder interview leuk. Of het nou gewoon iemand is met een leuk verhaal, de president directeur van een bedrijf, een politicus of een artiest, het is allemaal interessant. Ik had het leuk gevonden om koning Willem Alexander en koningin Maxima te interviewen bij hun vertrek uit Wassenaar. Als een soort bedankje aan Wassenaar voor de fijne jaren. Maar dat ging helaas niet door. Nu ik er over nadenk zou ik wel eens een interview willen hebben met Hugo de Jonge en Mark Rutte over het coronabeleid. Gewoon een goed interview, waarin al die onduidelijkheden nu eens goed worden uitgelegd.
Als je die persoon alleen ‘off the record’ zou kunnen interviewen zonder publicatie voor een krant of nieuwswebsite, zou je dat dan doen?
Natuurlijk, waarom niet? Het gaat mij niet om de publicatie, het gaat mij om de persoon en om het verhaal. Maar de meeste mensen willen wel graag, dat het gepubliceerd wordt.
Over welke onderwerpen schrijf je het liefst? Welke onderwerpen vermijd je liever?
Het liefst schrijf ik over mensen en over hun leven of hun passie. Er zijn zoveel prachtige en bijzondere verhalen. Ik heb al zoveel inspirerende mensen mogen interviewen. Maar ook over kunst, muziek en het algemeen welzijn schrijf ik graag.
Ik houd niet van opruiende artikelen of artikelen, die mensen kunnen schaden. Feiten moeten verteld worden, dat is journalistiek. Maar iemand zwart maken, of opruien daar pas ik voor. Naar mijn mening gebeurt dat veel te vaak.
Met Trébol producties heb je veel video-reportages gemaakt met bekende en minder bekende Wassenaarders. Wat maakt dit zo leuk?
Ik heb vele tientallen bekende en minder bekende mensen geïnterviewd. Dat is ontzettend leuk. Je hebt interactie. Soms zijn mensen zenuwachtig voor een tv interview, maar dan praat ik met ze alsof we gewoon gezellig aan de thee zitten. Dan hebben ze vaak niet eens gemerkt, dat er gefilmd werd. Heerlijk toch?
Het eerste tv interview was met ‘de vader der veteranen’ oud Wassenaarder Ted Meines. Een ontzettend inspirerende man. Dat interview werd meteen al duizenden keren bekeken op YouTube. Wij waren ook de eerste filmploeg, die een reportage maakte en een rondleiding kreeg in Voorlinden na de opening. En de reportages van de Wassenaarse nieuwjaarsduik of de intocht van Sinterklaas, ze zijn allemaal heel goed bekeken. Dat inspireert enorm.
Al enige tijd kunnen Wassenaarders ook jouw verhalen lezen in het Algemeen Dagblad. Kun je daarover iets meer vertellen? Hoe ben je daar terecht gekomen en hoe bevalt het je om te schrijven voor een landelijke krant?
Een journaliste van het AD had meerdere keren artikelen van mij gelezen. Die spraken haar aan en zij heeft mij voorgedragen bij de hoofdredactie van de Haagse Courant. Dat is op zich al heel bijzonder. Normaal moet je solliciteren, maar het zou echt nooit in me opgekomen zijn om dat te doen. Ik vind het daarom echt een hele eer. Het schrijven voor een landelijke krant is anders dan voor een lokale krant. De manier van schrijven is al anders. Ik heb nu artikelen voor het AD geschreven, die online rond de 100.000 x gelezen zijn. Zoveel lezers heb je lokaal natuurlijk nooit. Lokaal is daarentegen weer intiemer, meer eigen. Maar de artikelen en de waardering zijn zowel lokaal als landelijk voor mij even waardevol.
Sinds enige tijd werk je niet meer voor De Wassenaarse Krant. Wil je daarover nog iets kwijt?
Ja hoor. Ik ben destijds door DWK gevraagd om voor hen te komen schrijven. Dat heb ik met heel veel plezier gedaan en ik heb fijn samengewerkt met de redactie. In de lockdown heb ik geprobeerd de Wassenaarders een hart onder de riem te steken met opbeurende artikelen en mooie verhalen. Dat werd gewaardeerd door de lezers. Daar doe je het voor. Nog steeds word ik geregeld aangesproken, omdat mensen mijn artikelen in de krant missen.
Wil je nog iets kwijt aan de lezers van Wassenaarders.nl?
Wassenaar is de plaats waar ik mijn hele leven al woon. Ik blijf het dan ook leuk vinden om over Wassenaar en over haar inwoners te schrijven. Daarom blijf ik mijn bijdrage aan wassenaarders.nl leveren. Het voordeel van een online nieuwssite is, dat je heel veel mensen kunt bereiken en de lezers dagelijks van het nieuws op de hoogte blijven. Voor mijzelf vind ik het leuk om betrokken te blijven bij wat er in Wassenaar speelt en om daarover te kunnen berichten.
