Sinds een aantal jaar heerst er bij de gemeente Wassenaar een drang om een paar miljoen uit te geven onder de noemer ‘Herinrichtingsplan Centrum.’ De gemeente wil qua winkels niet onder doen voor The Mall of the Netherlands, een overdekt winkelcentrum met 170 winkels en 3000 parkeerplaatsen. Ook wil de gemeente de uitstraling ‘Dorp aan zee’ benadrukken door gemozaïekte plantenbakken met duinvegetatie te plaatsen. Het lijkt alsof de gemeente Wassenaar niet kan kiezen tussen enerzijds een dorps genoegen en een bestuur dat doet alsof Wassenaar een wereldstad in Nederland is. Grootheidswaanzin heet dat.
Het project is door de overschrijding van het budget tijdelijk in de ijskast gezet. Te hopen is dat het bestuur in Wassenaar voldoende wijsheid vergaard om tot inzicht te komen om eens geld te steken in meer belangrijkere zaken. Ter ondersteuning;
In Wassenaar moet voor het grote goed alles wijken. Ter onderbouwing van de herinrichting plannen werden verkeerde conclusies getrokken, heeft men maling aan problematiek van ruimtelijke inrichting en verkeersstromen, werd geen onderzoek gedaan en werd ‘vergeten’ de juiste procedures te volgen. Niet voor de eerste keer. Schrijf een rapport waarin je aangeeft de sociale cohesie te willen bevorderen en je bent binnen.
Het grote geld telt, met de daarbij behorende invloed op de besluitvorming. In de volksmond wordt het bestuur nalatigheid verweten, arrogantie en een bestuur waar slechts het ‘ons kent ons principe’ geldt. De participerende burger die goud waard is volgens de gemeente wordt gehoord en terzijde geschoven. Geen geld, geen invloed.
Eén winkelstraat in een dorp moet concurreren met The Mall, men denkt werkelijk dat het kan. Parkeerplaatsen zijn er niet. In tegenstelling tot The Mall, waar 3000 parkeerplaatsen zijn gerealiseerd, zijn de afgelopen jaren tientallen parkeerplaatsen verdwenen in het dorp ten behoeve van commercieel belang. Wat wel gelijk opgaat met The Mall zijn de toenemende files in het dorp, zoals in de Johan de Wittstraat die voor de klanten uit Zuid eenrichtingsverkeer is geworden, net de verkeerde kant op en op afraden van onder meer bewoners en brandweer. De incidentele bezoekers van het centrum, die met geld, kregen voorrang op de structurele dagelijkse weggebruikers.
Ook de wens om de doorgang Van Hogendorpstraat dicht te maken werd er doorheen geduwd, ondanks een verkeerde stellingname en ondanks nadelige gevolgen voor centrumbewoners . Daarmee wordt de file richting Johan de Wittstaat nogmaals verlengd, straks startend in de Duyn van Maassdamstraat als enige straat het centrum uit. Bevoorrading van de winkels of parkeren is een groot probleem maar daar wil de gemeente niets mee. Een saaie bijkomstigheid als je meer en meer geld wilt genereren.
De Langstraat telt en daar mag best wat geld tegenaan gegooid worden. Nieuwe bestrating na 7 jaar is de grootste kapitaalvernietiging. Men ‘moet meer naar het centrum getrokken worden en uitgenodigd worden langer te blijven.’ Nu is het centrum niet groot, twee keer de verkeerde afslag en je staat er al. Het is zelfs lastiger om er niet terecht te komen. De gemeente legt dus miljoenen neer voor één straat. Eén!
En dan de term Dorp aan Zee. Alsof mensen niet weten waar ze zijn. Alsof toeristen niet bewust kiezen waar ze hun vakantie doorbrengen. Om de term Dorp aan Zee kracht bij te zetten komen er speciale plantenbakken met duinvegetatie. De gemeente vergeet dat als je even het centrum uitloopt men al direct het gevoel krijgt in de duinen beland te zijn. De straten die al tientalen jaren niet zijn onderhouden golven je als ware het de zee tegemoet. Men wordt gelanceerd door de wegverzakkingen die 4 keer per jaar worden opgevuld met zand, een structurele oplossing komst er niet.
Behorend bij zo’n duinlandschap is dat men met een rolstoel er niet doorheen kan. Maar daar zijn geen winkels, commercieel oninteressant dus daar doet de gemeente niets aan. Beter om ettelijke duizenden euro’s te besteden aan een plantenbak met een mozaïekpatroontje en speciale plantjes. Het zal het uitgavenpatroon enorm beïnvloeden en de sociale cohesie nog meer bevorderen. Maar dan wel alleen voor een kleine selecte groep die straks met een heerlijk wijntje en een broodje ons kent ons kan zijn.
