Op het moment dat u deze column leest is hoogstwaarschijnlijk de samenstelling van het nieuwe college bekend en weten we wie de wethouders zijn en wat het programma is dat men de komende jaren wil uitvoeren. Bij het schrijven van de column was dit alles nog niet –officieel- bekend. Onwillekeurig gaan de gedachten terug naar vorig jaar toen de coalitie van VVD, HvW, LW en GL zich presenteerde. Door sommigen betiteld als een ‘knetterlinks’ college; door anderen als een college van, voor en door Wassenaarders.
Inderdaad was de ‘lokale component’ erg hoog; meer dan 50%. De ambitie en gedrevenheid spatte er bij de wethouders vanaf. De schouders moesten eronder en nieuwe wegen worden ingeslagen. In hun enthousiasme vergat men echter op cruciale dossiers de gemeenteraad en de bevolking mee te nemen. Denk aan het drama rond het centrumplan, de verhoging van de toerismebelasting en natuurlijk de voorgestelde verhoging van de OZB met 20%. Het leek erop dat enthousiasme koppig maakte, terwijl plooibaarheid van politici wordt verwacht. Dat wordt niet altijd gewaardeerd door de partijaanhang en de kiezers, maar levert wel resultaten op.
Plooibaarheid was ook zeker nodig geweest in de onderlinge verhoudingen. Als de persoonlijke relaties toch al beladen zijn, is starheid wel het laatste wat je zou moeten willen. Of die starheid is doorgeslagen in respectloos en intimiderend gedrag is momenteel onderwerp van onderzoek naar de bestuurscultuur. En zo koerste de coalitie blind geworden en kibbelend op de afgrond af met als resultaat frustraties, onbegrip, woede en moeilijk te helen vertrouwensbreuken. Zouden de hoofdrolspelers, terugkijkend op het slagveld dat achter hen ligt, al enige vorm van reflectie vertonen?
De indruk bestaat dat dat nog niet het geval is en men nog erg blijft hangen in het eigen gelijk. Des te knapper dat politiek Wassenaar zich heeft weten te herpakken en in vrij korte termijn tot een nieuwe coalitie is gekomen; een coalitie van de VVD met de oude oppositie (hoezo niet ‘plooibaar’, zal men bij de VVD zeggen).
Hopelijk weet deze coalitie enige rust te brengen in de Paauw en pakken de nieuwe wethouders gezwind hun werkzaamheden op. Voorwaarde is wel dat de vijf partijen die de coalitie vormen elkaar stevig vasthouden, want hun meerderheid in de gemeenteraad is uiterst klein. Waar wij wel benieuwd naar zijn is of de politieke crisis in ons dorp de keuze van de kiezer op 15 maart zal beïnvloeden.