Ilona van Voorst – van Nispen heeft de herdenking van Louis Couperus met het schrijven van een toneelversie van de Stille Kracht en de vertoning daarvan in een levendig event gegoten. Leve 100 jaar geleden . . . leve NU! De stille Kracht van Louis Cuperus klinkt nog steeds door.
De locatie van het museum Sophiahof van Indië tot nu en alle entourage van rode lopers en gasten in de kostuums van destijds maakte het tot een bijzonder evenement. De rijtuigen en de Jachthoorn blazers van de Stoeterij ’t Groene Hout uit Wassenaar maakten het beeld compleet.
Met de jachthoornblazers en paardenaanspanningen zal Couperus 100 jaar nog twee keer herhaald worden op de stoeterij in Wassenaar.
Ilona van Vorst – van Nispen is gevraagd een toneelversie van De Stille Kracht te maken. Ilona: ”Ik was verbaasd, dat die er nog niet was. Er bleken wel drie professionele toneel versies te bestaan, maar die zijn niet in de handel. Elke versie is bovendien een interpretatie van het boek en de verhaallijn is grotendeels anders. Ook voor de verfilming in 1974 zijn delen uit het boek gebruikt. Maar een toneelstuk met het volledige verhaal en alle dialogen tussen de personages van het oorspronkelijke boek, bestond tot nu toe niet. Louis Couperus heeft veel historische en psychologische romans geschreven. Maar de stille kracht wordt door velen als zijn beste werk beschouwd.
Het verhaal speelt in de vorige eeuw, toen Indonesië nog een kolonie van Nederland was, en is onlosmakelijk verbonden met het culturele erfgoed van Indonesië en Nederland. De boeiende verhaallijn en de setting voeren de lezer direct mee naar het koloniale verleden, toen de Nederlanders probeerden hun cultuur aan de Indische bevolking op te leggen. De botsing tussen de materialistische westerse en de spirituele oosterse beschaving is ook vandaag de dag nog actueel en daarom spreekt dit verhaal nog steeds tot de verbeelding.
Deze nieuwe toneelversie maakt de stille kracht gemakkelijk toegankelijk voor jong en oud. Om samen te lezen en tot leven te brengen. Couperus overleed 100 jaar geleden, maar zijn poëtische taalgebruik heeft niets aan zeggingskracht verloren. In de nieuwe uitgave van het boek is gekozen voor een hedendaagse spelling met behoud van de sfeervolle worden. Uniek is de weergave van dialogen in een toneelversie”.
