Afgelopen zaterdag stond Blauw-Zwart JO18-2 voor een belangrijke taak. De unieke reeks, waarin dit hechte team ongeslagen is gebleven, kon wederom met een wedstrijd verlengd worden. Rohda ‘76 JO 18-2 uit Bodegraven was de tegenstander. Succescoach Michael de Haas was deze keer afwezig omdat hij al spelende zijn eigen veteranenteam naar grote hoogte wilde stuwen. Hoewel zijn invaller, Koen, vader van de transfervrij overgekomen selectiespeler Stijn, op rijke coaching ervaring kon bouwen in het zakenleven, werd met zijn zeer beperkte voetbalervaring een risico genomen.
Onze mannen lieten zich door deze vervangingsperikelen niet uit het veld slaan. In de bekende startopstelling werd direct diepe druk gezet op de tegenstander. Deze probeerde zich tevergeefs in te graven. Met pulserende passing van het middelveld wisten Luuk ´de Truuk´, Mauro ´Jr.’ en Leon veelvuldig de voorhoede gevaarlijk in stelling te brengen. In de 14e minuut wist Stijn zijn Luuk de Jong-waardige goal/assist moyenne op peil te houden door met een loepzuivere voorzet Daan te bereiken die een-op-een met de keeper het hoofd koel hield. Hierna volgden vele kansen waarbij Leon, Luca en Stijn scherpte misten in de afwerking. Onder leiding van keeper Thygo en aanvoerder Olivier wist de defensie van onze Blauwen enkele plaagstootjes van Rohda snel te ontzenuwen. Gevin wist hierbij als een echte Dumfries snel op te stomen om de aanval nog een extra impuls te geven, terwijl Alessandro en Luiz, en later ook Quinten relatief makkelijk overeind bleven. Desondanks bleef het ‘maar’1-0 bij de rust.
Tijdens de rust zetten coach Koen en aanvoerder Olivier op de hun welbekende wijze het team op scherp. Onze Blauwen kwamen daardoor flitsend uit de startblokken. Jamie wist enkele malen gevaarlijk voor het doel op te duiken. In de 51e minuut leidde dit tot de 2-0. In de 80e minuut wist Luca na een sterke rush en strakke voorzet Jamie te vinden die bij de linkerpaal de 3-0 intikte. Omgekeerd wist Rohda hier bitter weinig tegenover te zetten. Een indirecte vrije trap, na een ongelukkige communicatie in onze verdediging was hierbij nog het gevaarlijkst. Supersub Leendert was helaas te laat terug om in te vallen, maar wist onze jongens nog wel feestelijk richting het eindsignaal te juichen. Deze vreugde werd in de 3e helft vrolijk voorgezet toen vernomen werd dat ze inmiddels een knappe 4e plaats innemen in de 2e klasse met volop kampioenskansen!
