In onze vorige column hebben wij aandacht besteed aan enkele internationale en nationale ontwikkelingen waar Wassenaar in zijn beleid rekening mee moet houden. Zo wezen we op de hernieuwde aandacht voor Defensie met gevolgen voor het MOC in de Groene Zone, de financiële gevolgen van een ongewijzigd regeringsbeleid en de Spreidingswet. We hadden ook nog kunnen noemen het Klimaatbeleid waarbij we op termijn van het gas af moeten, en het Stikstofbeleid dat een impact heeft op onze boeren en onze woningbouw. Maar ook de ‘buren’ maken het ons gemeentebestuur soms lastig.
Vorige week kwam onze gemeenteraad eindelijk tot besluitvorming over het bestemmingsplan ‘bebouwing ANWB-terrein’. Omdat dit gebied grenst aan Den Haag en de bewoners de bebouwing te massaal vonden, is vanuit de buurt en de Haagse politiek druk uitgeoefend om de plannen bij te stellen. In grote groepen togen ze naar de Paauw om met inspreekbeurten en hun fysieke aanwezigheid onze Raadsleden te bewegen naar hun wensen te luisteren.
Sommige Raadsleden waren daar gevoelig voor; anderen konden de druk weerstaan. In feite gaat het bij dergelijke besluitvorming om een Wassenaarse aangelegenheid, waarbij natuurlijk wel geluisterd moet worden naar de belanghebbenden aan de andere kant van de grens. Daarbij ging het wel om een wonderlijke besluitvorming met een veelheid aan amendementen en moties waardoor uiteindelijk het bestemmingsplan met een kleine aanpassing werd aanvaard. Goed voor de woningbouw; slecht voor de buurtbewoners. Ongetwijfeld zal het besluit aan het oordeel van de rechter worden voorgelegd, maar de gemeente en de ANWB hebben de tijd want het nieuwe hoofdkantoor is nog lang niet gereed.
Wat betreft de voorgenomen woningbouw van Katwijk op Valkenhorst bevindt Wassenaar zich in een omgekeerde positie. Daar zijn wij de vragende partij en bleken onze wensen en ons inspreken door burgemeester de Lange in de Katwijkse gemeenteraad nauwelijks effect te hebben. Katwijk nam geen notie van ons. Er zat niets anders op voor ons gemeentebestuur –en ook de Vrienden en SVG- om beroep in te stellen tegen het bestemmingsplan bij de Raad van State. Dit tot frustratie van onze buurtgemeente, want een uitspraak zal nog enige tijd op zich laten wachten. Hopelijk leidt dit drukmiddel ertoe dat Katwijk de wensen van ons dorp nu wel serieus gaat nemen en dat er uit goed overleg spoedig een mooi resultaat komt rollen. We wachten af.
Dit zijn slechts twee voorbeelden waaruit blijkt dat voor een gemeentebestuur in deze tijd regionale overtuigingskracht, onderhandelingstechnieken en diplomatie nodig zijn.
