Tot en met 30 juni 2024 is er een collectie te bekijken bij Kunstgroep Wassenaar op de beganegrond van de Molen.
Veel van zijn ontworpen producten zijn in scholen en kinderdagverblijven terechtgekomen. En vele bij particulieren.
Er zit veel vernuft in zijn ontwerpen. Eigenlijk zijn het kunst stukjes. Een reden te meer om die te exposeren in de molen van de Kunstgroep Wassenaar.
We nemen vooraf een kijkje in zijn huis en ook in zijn werkplaats. Wat neemt hij allemaal mee naar de molen?
Frans:“Die picknicktafel, die boekenmolen, dat kinderspeeltafeltje, die keukenrollator, dat boekenkastje, daar een ander boekenkastje, de asymmetrische Mondriaan ook met vier vakken en daar het boekenkastje met 25 vakken. Uw correspondent telt maar 16 vakken. Nee, dan moet u echt goed tellen. Opnieuw dan . . . 25 vakken! En inderdaad, een beetje mindfuck, tel ik er nog 9. Dat komt omdat er van 4 boekenkastjes een verzameling is gemaakt. En zo ontstaan er 9 extra vakken, waar ook nog van alles in opgeborgen kan worden. Alle meubilair is spijker- en schroefloos ontworpen.’’
Bent u al uw hele leven meubelmaker?
“Nee, dit is een liefhebberij van mij van kinds af aan, ik heb daarnaast het beroep gehad van aannemer. Eerst in loondienst en daarna samen met een collega een eigen bouwbedrijf begonnen. Dat bedrijf hebben we na 22 jaar aan onze laatste oude werkgever verkocht.
In hoofdzaak utiliteitsbouw, zoals het bankgebouw tegenover de molen en kleinschalige woningbouw zoals 4 woningen aan de Zijllaan. We deden dat vanaf eigen of andermans tekeningen. Als de klanten tekeningen hadden, gebruikten we die. Anders zorgden wij zelf voor het ontwerp.
In mijn beroepstijd vervaardigde ik de meubels voor mijn plezier en later ben ik met een andere bril gaan kijken, zodat het ook machinaal vervaardigd kon worden. In 2000 begonnen, had ik de prototypes al klaar.”
Frans oogt veel jonger dan zijn werkelijke leeftijd van 86 jaar. U ziet er dan toch veel jonger uit. Wat is het geheim? Dat moet u aan mijn vrouw Wiveka vragen. Haar antwoord: Geduldig zijn.
Achter het knusse huis staat een fikse werkplaats, van hout natuurlijk, waarin Frans zijn hobby kan uitleven.
“Nog enkele proefmodellen, dat is een Deens geïnspireerd kastje, wat betreft de hoofdvorm. Wat de klompen in Nederland zijn, zijn die kastjes in Denemarken. Ik ben een bouwpakket gaan maken en dat heeft qua verschijning misschien wel enige verwantschap met Rietveld meubelen, met al die dwars uitstekende verbindingen. Dit is een industrieel product voor fabricage geschikt. Het is gemaakt uit één stuk materiaal, zonder spijkers en schroeven. De vakkenkasten zijn tot . 8 vakken breed en 8 vakken hoog. Hoger zijn de kamers niet in de meeste huizen. En ook de planken zijn niet langer.”
Deze producten zijn misschien voor een speciaal publiek, die dit materiaal en de vernuftige constructies hoog kunnen waarderen? Of is Ikea nu een concurrent?
Frans vervolgt: “Ikea maakt ook iets met vakken, nu voor een habbekrats, waar die 10 jaar geleden nog voor een veelvoud leverde. Met alle waardering voor dat bedrijf . En ook een gevoelige bedrijfstak. Ik heb het met mijn boeren handjes gedaan. De methode van fabriceren was op het moment, dat ik er mee begon nog nergens bekend. Ik heb zelfs de fabrikant moeten overtuigen, dat het zo mogelijk zou zijn. Die had een machine, waarmee hij deze kindertafel, schoon-op twee stuks uit één plaat kon maken. In mijn vakanties zat ik altijd te puzzelen met potlood en papier om iets uit één plank te kunnen maken. Van berken multiplex bijvoorbeeld, waar je met 2 man op een plank kan gaan zitten, zonder dat die doorbuigt. De afmetingen eerst goed uitkienen. Een constructeur kan het natuurlijk berekenen. Ik doe het proefondervindelijk, net zo lang tot ik tevreden ben. Veel nadenken, dat doe je niet in een uurtje.”
