Wanneer ik over de A44 naar Wassenaar rijd, zie ik elke keer langs de weg een groot blauw bord op een aanhanger in de wei staan. De tekst erop luidt op dit moment: “Bekeert u en gelooft het evangelie.” Op de terugweg komt een andere stichtelijke tekst me tegemoet. Ik vraag me steeds af of dit het initiatief van de boer zelf is, of wordt hij of zij ervoor betaald? Heeft het effect, zo’n boodschap langs de weg? Ik ben eens in de geschiedenis van de billboard gedoken.
In 1835 bedacht de New Yorker Jared Bell de eerste echte billboards. Hij maakte als eerste grote reclameborden voor circusacts, vooral die van de Ringling Brothers en Barnum & Bailey. Tegen het einde van de 19e eeuw werden billboards erg populair, omdat het een aantrekkelijke manier was om je merk onder de aandacht te brengen. Bell was niet de eerste die het concept van reclame maken bedacht heeft, ruim vierduizend jaar voor onze jaartelling waren de eerste muurschilderingen in Indië al een feit. De Egyptenaren schreven boodschappen op papyrus en maakten er muurposters van. Ook de Romeinen en de Grieken gebruikten papyrus om hun boodschap over te brengen. De billboard is daar een voortzetting van, het is gewoon een groot bord dat een boodschap overbrengt. In de nabije toekomst zullen er digitale borden komen die de interactie aangaan met voorbijgangers. Hoeveel effect reclame langs de weg heeft is onzeker; er zijn boeken vol over geschreven. Ik weet niet hoeveel automobilisten die over de A44 rijden zich door de blauwe borden geroepen voelen om de Bijbel open te slaan om de goede boodschap te lezen.
Als Vrijzinnigen in Wassenaar, krijgen we vaak te horen, zelfs van mensen die regelmatig over de Lange Kerkdam rijden, fietsen of wandelen, dat zij niet wisten dat op nummer 46 een huis van geloof, kust en filosofie staat. Hier worden allerlei bijeenkomsten gehouden, waar regelmatig muziek en verhalen klinken. De Bijbelse tuin eromheen nodigt uit tot rondkijken of even uitrusten op een bankje. Ter gelegenheid van ons 105 jarig bestaan hebben wij met elkaar gesproken over onze zichtbaarheid, die dus iets te wensen over liet. Wat doen wij als wij reclame voor onszelf willen maken, waarvoor en op welke manier? Een vlag valt niet erg op, een banner? Een billboard? We hebben gekozen voor een boek, dat niet per se staat voor de Bijbel, wel voor een boek als bron van verhalen. We nodigen hiermee de voorbijganger uit om te komen luisteren naar onze verhalen, maar ook om te komen met eigen verhalen, en om die met ons te delen.
Ds. Henriette van Dunné
