Gisteravond vond in Wassenaar de dodenherdenking plaats bij het monument aan de Schouwweg. De herdenking begon met een stille tocht naar het monument vanaf de hoek Nachtegaallaan/Schouwweg. Diverse genodigden legden een krans. De herdenking werd begeleid door Muziekvereniging Excelsior uit Wassenaar.
In een ingetogen toespraak sprak burgemeester Leendert de Lange de aanwezigen toe, waarbij hij het belang van herdenken koppelde aan de actualiteit en de toekomst.
“Vanavond zijn we hier samengekomen. In stilte. In verbondenheid. In herinnering,” begon de burgemeester zijn toespraak. Hij benadrukte dat herdenken niet alleen terugkijken is, maar ook een les voor het heden. “Wat betekent het om vrij te zijn? Hoe kwetsbaar is vrijheid? Die vragen moeten we blijven stellen.”
De burgemeester haalde herinneringen op aan de impact van de oorlog op het dorp. Hij vertelde over de lancering van de eerste V2-raket op 8 september 1944 vanuit de Lijsterlaan, en hoe het kleine Wassenaar zo ongewild betrokken raakte bij de grootschalige vernietiging aan de overzijde van het Kanaal. Hij memoreerde ook de slachtoffers van de Waalsdorpervlakte, de Franse commando’s bij de Wassenaarse Slag, en de Joodse inwoners wiens namen nu voortleven via de Stolpersteine in het straatbeeld.
De toespraak kreeg een persoonlijk karakter toen de burgemeester het verhaal vertelde van zijn eigen grootmoeder, die aan het eind van de oorlog met haar baby – zijn vader – beschoten werd nabij het Kerkehout. Een granaat belandde in de kinderwagen, maar ontplofte niet. “Wat als dat anders was geweest? Dan stond ik hier vanavond niet.”
Burgemeester De Lange verwees ook naar de onlangs afgeronde renovatie van het monument aan de Schouwweg en de plaatsing van een nieuwe plaquette. Via een QR-code kunnen bezoekers het digitale namenboek inzien, een eerbetoon aan de slachtoffers uit het dorp.
De Lange sloot zijn toespraak af met een oproep tot verbondenheid en weerbaarheid. “Vrijheid is nooit vanzelfsprekend. Wij zijn de erfgenamen van hen die hun leven gaven. Laten we hen eren. Door te herinneren. Door te vertellen. En vooral: door te leven in vrijheid, met verantwoordelijkheid. Opdat wij nooit vergeten.”
