Het college heeft herhaaldelijk procedures geïnitieerd die buiten zijn bevoegdheden vallen, soms resulterend in schadeclaims. Het komt regelmatig voor dat voor een bepaald initiatief een omgevingsplanwijziging noodzakelijk is, aangezien het vigerende plan bepaalde activiteiten niet toestaat. Hier is op zich niets mis mee; er bestaat immers een vastgestelde procedure waarbij de gemeenteraad besluit over wijziging van het omgevingsplan. Wanneer de raad instemt met een gewijzigde bestemming, staat voor belanghebbenden de mogelijkheid open om via bezwaar en beroep de rechter te verzoeken het plan te vernietigen. Deze werkwijze biedt rechtszekerheid voor alle betrokken partijen.
Echter, het is onwenselijk dat wethouders ruimtelijke ordening in reactie op principeverzoeken meermaals positief reageren op initiatiefnemers of zelfs inspanningsverplichtingen aangaan. Recentelijk, bij een initiatief aan het Ammonslaantje, werd onder meer vastgelegd dat de gemeente zich zou inzetten om de juridisch-planologische procedure tijdig te starten en spoedig af te ronden.
Hiermee wordt impliciet druk uitgeoefend op de gemeenteraad om het college niet publiekelijk tegen te spreken. In enkele gevallen heeft de raad echter terecht geweigerd het omgevingsplan te wijzigen. Dit leidde tot juridische procedures tegen het college, vaak vergezeld van aanzienlijke schadeclaims en een inefficiënt gebruik van ambtelijke capaciteit.
Er zijn diverse voorbeelden uit deze raadsperiode waarbij het college zonder bevoegdheid positieve signalen afgaf ten aanzien van plannen, zoals initiatieven aan de Rijksstraatweg, het Ammonslaantje, de uitbreidingsplannen van de American School of The Hague en de Draf- en Renbaan Duindigt. Een eerder reddingsplan voor de draf- en renbaan Duindigt mislukte doordat het ingediende plan niet voldeed aan de door de raad gestelde kaders voor hippische sport en natuur.
De stichting die de renbaan beheerde schakelde vervolgens een andere ontwikkelaar in, wat leidde tot geschillen tussen de plannenmakers, terwijl de gemeente zich officieel terughoudend opstelde. Desondanks ging de wethouder door met de nieuwe plannenmaker Villa Betty, hoewel daar geen nieuwe kaders voor waren vastgesteld nadat de andere kaders vervallen waren.
De raadsinformatiebrief van afgelopen week bevestigde dat de eerder gestelde kaders voor de wethouder nog steeds als uitgangspunt gelden. Dit lijkt ook weinig recht te doen aan de actuele stemming binnen de raad. Bovendien kondigde de hypotheekhouder inmiddels een executieverkoop van de renbaan aan, omdat sinds oktober 2024 de renteverplichtingen van € 30.000 per maand niet meer voldaan konden worden.
Positief is wel dat het college naar aanleiding van mijn opmerkingen onlangs alsnog een voorkeursrecht op de betreffende gronden gevestigd heeft, gebaseerd op een gezamenlijk opgesteld plan (Position Paper) van Wassenaar, Dunea, de gemeente Den Haag en diverse belanghebbenden, zoals de Provincie Zuid-Holland en natuurorganisaties.
Hoewel de draf- en renbaan Duindigt in de huidige vorm geen toekomstperspectief meer heeft, zie ik zeker mogelijkheden voor een doorstart in combinatie met andere hippische activiteiten en natuurontwikkeling, eventueel in afgeslankte vorm. Hiervoor moet geld te vinden zijn in de vorm van mede-investeerders en subsidies. Nu al wordt een substantieel deel van de verouderde stallen gehuurd door particulieren.
De gemeente moet samen met de overige belanghebbenden greep houden op de ontwikkeling, anders is de kantoor- of woonwijk Duindigt snel een feit.
Ben Paulides, fractievoorzitter Democratische Liberalen Wassenaar
