De otter die eind 2024 werd waargenomen in Meijendel blijkt een vrouwtje afkomstig uit de Nieuwkoopse Plassen. Dit is vastgesteld door DNA-onderzoek, uitgevoerd door het Laboratorium voor Ecologische Genetica van Wageningen Environmental Research (WENR) in opdracht van drinkwaterbedrijf en natuurbeheerder Dunea. En ze blijkt niet alleen: een wildcamera heeft nu ook haar jong vastgelegd.
Waar de ontdekking van een otter in Meijendel in december 2024 begon met de vondst van een prent (pootafdruk), blijkt nu dat het om een vrouwelijk individu gaat mét jong. Op beelden van een wildcamera is een moeder te zien met aan haar zijde een jong van ongeveer zes maanden oud, zo bevestigen experts van Stichting Otterstation Nederland. Een analyse van otter-DNA verkregen uit een spraint (otteruitwerpsel) wijst uit dat het vrouwtje afkomstig is uit de Nieuwkoopse Plassen.
Arjen de Groot, genetisch ecoloog bij WENR: “Aan de genetische samenstelling van deze otter kunnen we zien dat ze een nakomeling is van de Nederlandse populatie en afkomstig is uit de Nieuwkoopse Plassen. De waarschijnlijke ouders zijn een otterman en ottervrouw die daar leven en waarvan we weten dat ze een nestje hebben gehad.” De otter heeft dus een tocht van ongeveer 40 km gemaakt naar het Natura-2000 gebied Meijendel en Berkheide, onderdeel van Nationaal Park Hollandse Duinen.
Dat dit vrouwtje zich daar inmiddels thuis lijkt te voelen, bewijzen de beelden van een wildcamera waarop ze te zien is samen met haar jong. Op beelden van een andere wildcamera is een mannetjes-otter te zien, te herkennen aan de bredere kop en vermoedelijk de vader. Niek Albers, duinwachter bij Dunea, is ontzettend blij met de gezinsuitbreiding en benadrukt het belang van deze ontdekking: “Eigenlijk is dit het mooiste wat je als natuurbeheerder kan overkomen. We stellen hoge eisen aan onze natuur en natuurlijk aan de waterkwaliteit, en we zien dat nu terug in de vestiging en voortplanting van de otter.”
Otter-expert Hans Blom van Stichting Otterstation Nederland vertelt dat het jong nog erg afhankelijk is van de moeder. “Ze trekken nu samen rond in het gebied. Moeder leert het jong ‘otter’ te zijn, door zwemles te geven en het te leren jagen op vis. Met één jaar oud zal het jong zelfstandig op zoek gaan naar een eigen leefgebied”, legt Blom uit.
Albers: “We koesteren de vestiging van deze beschermde soort en alle andere bijzondere dieren in ons gebied. Daarom is het grootste gedeelte van ons natuurgebied afgesloten voor bezoekers. Op de plekken waar bezoekers wél welkom zijn vragen we iedereen op de wandelpaden te blijven en honden aan te lijnen. Daar profiteert uiteindelijk iedereen van; je geniet ten slotte meer van een natuurgebied als je weet dat het een veilig thuis is voor vele soorten.”
