De pannen voor het avondeten pruttelen op het vuur en ik ben bezig met groenten snijden. Ineens hoor ik buiten iemand schreeuwen bij de schutting. De buurvrouw belt en vraagt of ik heel snel kan komen. Ik ga gelijk uit van het ergste.
Terwijl ik naar buiten ren, de pannetjes nog pruttelend op het vuur, hoor ik een andere buurvrouw schreeuwen dat er iemand aan het stikken is. Zodra ik de tuin in ren, krijg ik een klein hondje in mijn armen gedrukt. ‘Hij stikt, hij stikt, red hem!’ roept iemand.
Ik vraag wat er gebeurd is, terwijl ik het hondje bekijk en luister. Het beestje heeft geen ademhaling en beweegt niet meer. Ze vertelt me dat het hondje een frikadel heeft opgegeten. Aangezien de frikadel ongeveer net zo groot is als het hondje, is het beestje bezig om erin te stikken. Je ziet het stuk vlees letterlijk in zijn keel zitten.
Ik heb totaal geen ervaring met het redden van dieren, dus intuïtief doe ik wat ik normaal gesproken bij een mens ook zou doen; een braakreflex proberen te activeren.
Ik stop mijn vinger achterin de bek van het beestje en voel iets slijmerigs met stukjes langs mijn vinger lopen. Dan draai ik het beestje op zijn rug en probeer een greep toe te passen, zodat het stuk vlees los kan schieten en naar buiten komt.
Wonderlijk genoeg lijkt het te werken. Ik houd het hondje met zijn snuit bij mijn oor en hoor dat de ademhaling er weer is, al is het onregelmatig. Ik blijf het buikje van het hondje masseren en langzaamaan wordt het beestje rustiger en begint voorzichtig weer wat te bewegen.
De buurvrouw is superblij en pakt het hondje voorzichtig van me over. Ik adviseer haar om het beestje wat te laten drinken en het vanavond maar geen eten meer te geven.
Later spreek ik de buurvrouw nog even en ik vraag haar waarom ze mij om hulp heeft geroepen, ik ben toch geen dierenarts? Ze dacht dat het beestje dood was en omdat ik als politieagent kan reanimeren, heeft ze mij gevraagd. Het klinkt zo logisch, haar gedachten. En toch ook zo onlogisch. Een dier is zo anders dan een mens, dat het niet te vergelijken valt.
Toch ben ik blij dat ik een klein beetje heb bijgedragen aan het leven van het hondje. En aan dat van de buurvrouw. Want al klaagt ze dagelijks over het beestje, stiekem houdt ze heel veel van hem.
Bron: Facebook politie Wassenaar
