Op 27 februari 1944 sneuvelden zes leden van het Franse Fusiliers Marins Commando op het strand van de Wassenaarse Slag. Jaarlijks wordt dit feit herdacht. Dit jaar had de herdenking een extra bijzonder tintje. Het was namelijk 80 jaar geleden, dat deze zes jonge mannen het leven lieten voor de vrijheid.
Ieder jaar wordt de herdenkingsbijeenkomst, die geleid werd door ceremoniemeester Leen Nobels, drukker bezocht. Dit jaar werd de ceremonieplaats aan beide zijden omsloten door tientallen veteranen onder leiding van majoor b.d. Bert Delleman. Ook het Franse Commando Trepel, genoemd naar de gesneuvelde kapitein Charles Trepel, stond in het gelid.
Kapitein Charles Trepel, die het bevel voerde over deze Fusiliers, werd geboren in het Russische Odessa. Samen met zijn gezin vluchtte hij als kind tijdens de Russische revolutie naar Duitsland. Toen in Duitsland de Nazi’s de macht grepen, vluchtte hij naar Frankrijk om daar Frans staatsburger te worden. Toen in 1940 de Duitsers Frankrijk binnen vielen, vluchtte hij naar Engeland. Daar sloot hij zich aan bij de Forces Français Libres. Charles Trepel,werd zijn hele leven geconfronteerd met oorlog en geweld. Hij liet uiteindelijk in zijn strijd voor de vrijheid, het leven op onze Nederlandse kust.
Rob Mes deed verslag van het drama, dat zich op de avond van 27 februari 1944 op het Wassenaarse strand afspeelde.
De zes jonge Franse mannen werden in Engeland opgeleid om te kunnen landen op onze kust. Hun opdracht gold erachter te komen vanwaar in de Antlantikwall de Duitsers V2 raketten wilden afvuren op de Engelse kust en op Londen. Een paar keer waren de landingen op de kust al mislukt, maar deze keer werden de Fusliers succesvol afgezet op het strand van Wassenaar. Waarschijnlijk is één van hen op een bepaald type antipersoneelsmijn gestapt en werden de Duitsers gealarmeerd. Zoeklichten verlichtten de lucht, het strand en de zee. De boot, die de Fusiliers zou komen ophalen kon de kust niet meer bereiken. Enkelen van hen stierven op het strand door onderkoeling, terwijl anderen probeerden zwemmend de boot te bereiken. Zij verdronken jammerlijk in het ijskoude water van de Noordzee. Later spoelden zij aan op het Wassenaarse strand.
Charles Trepel en René Guy werden begraven op de oorlogsbegraafplaats in het Zeeuwse Kapelle. De andere vier jonge mannen zijn uiteindelijk overgebracht naar hun vaderland Frankrijk en vonden daar hun laatste rustplaats.
De zoon van Charles Trepel, André, komt jaarlijks naar de herdenking aan de Wassenaarse Slag om zijn vader en diens gesneuvelde kameraden te eren.
Burgemeester Leendert de Lange en de Franse ambassadeur François Alabrune refereerden in hun toespraak aan de oorlog in Oekraïne en het feit, dat vrijheid niet een vanzelfsprekendheid is.
Nadat de ‘last post’ had geklonken en een minuut stilte in acht was genomen, klonken de volksliederen van Frankrijk en Nederland en werden de vlaggen van beide landen gehesen. Vele organisaties legden vervolgens een krans of een bloemstuk ter nagedachtenis aan de zes jonge mannen, die in naam van de vrijheid hun leven op het Wassenaarse strand hadden verloren.
