Nederlandse natuurgebieden in zee worden veel meer met sleepnetten bevist dan die in Duitsland, Denemarken en Spanje. Nederland is verantwoordelijk voor bijna de helft van het totaal aantal visuren: 2,1 miljoen van de 4,4 miljoen visuren gemeten tussen 2015 en 2023. In Nederland wordt ook het grootste oppervlak van de beschermde zeebodem bevist, namelijk 71%. Deze resultaten staan in een internationaal onderzoek naar visserijdruk binnen Natura 2000-gebieden in zeven Europese landen, dat vandaag gepubliceerd is door Seas At Risk en Oceana.
Met behulp van gegevens uit de Global Fishing Watch-database werden de omvang en uren van bodemberoerende visserij binnen beschermde natuurgebieden in zee berekend in Denemarken, Duitsland, Ierland, Nederland, Portugal, Spanje en Zweden. Het rapport kwantificeert de bodemberoerende visserij binnen mariene Natura 2000-gebieden, die bedoeld zijn voor de bescherming van de zeebodem en soorten.
Zeebodem in Nederland onvoldoende beschermd
Nederland heeft tien mariene Natura 2000-gebieden. Op papier zijn dit beschermde gebieden, maar slechts 5% van de Nederlandse Noordzee is gesloten voor bodemberoerende visserij. In het Noordzeeakkoord zijn afspraken gemaakt tussen overheid, vissers en natuurorganisaties om de zeebodem beter te beschermen. In 2030 moet 15% van aangewezen beschermde gebieden gesloten zijn voor bodemberoerende visserij.
Serena Rivero, mariene ecoloog bij Stichting De Noordzee: “De resultaten van dit rapport benadrukken nogmaals de urgentie van deze Noordzeeakkoord-afspraak, maar ook de noodzaak om nu echt te beginnen met uitfaseren van bodemberoerende visserij in beschermde gebieden om dat doel ook daadwerkelijk te halen.”
Bodemrust in belang van natuur en visserij
Bodemberoerende visserij is een vismethode waarbij één of meerdere boten visnetten over de zeebodem slepen om vis zoals tong, schol en garnalen te vangen. Deze vismethode verstoort de natuur op de zeebodem van de beschermde gebieden wat resulteert in verlies van biodiversiteit, aantasting van belangrijke leefgebieden van (kwetsbare) soorten en de vrijlating van opgeslagen koolstof in de zeebodem.
Visserij en andere menselijke activiteiten als scheepvaart en energiewinning zijn belangrijke drukfactoren op de Noordzeenatuur, die al in een slechte staat verkeerd. Om al deze activiteiten op een verantwoorde manier mogelijk te maken is betere bescherming van de natuur nodig.
“In beschermde gebieden hopen we dat de natuur weer kan versterken om zo de hele Noordzee veerkrachtiger te maken”, vertelt Serena Rivero. “Wanneer we natuurgebieden effectief beschermen tegen schadelijke activiteiten, zal uiteindelijk de biodiversiteit toenemen, wat onder andere resulteert in verbeterde visbestanden.”
