Onlangs is de expositie ‘Moois uit Voorschoten’ in de molen bij Kunstgroep Wassenaar, Molenplein 10a in Wassenaar geopend. De leden van de Kunst Kring zijn blij, dat ze 2 keer per jaar te gast mogen zijn bij de Kunstgroep in Wassenaar hun werk kunnen exposeren. We zijn even gefocust op één van de deelnemende kunstenaars: Edwin Sweep.
Edwin is een ras Rotterdammer. Hij studeerde aan de ‘Willem de Kooning Academie’ maar maakte zijn studie niet af en ging werken voor diverse reclamebureaus tot hij in 2008 met succes zijn eigen bureau ‘More Lemon’ startte.
Hij is wat betreft zijn schilderwerk een laatbloeier. Begon pas in 2020 met schilderen. Gewoon als ontspanning. Na een bescheiden start waar hij met eenvoudige kleine stillevens begon, ging hij al snel over op grotere doeken. Hier kon hij beter uiting geven aan zijn nuchtere en eerlijke kijk op diverse thema’s.
Als je zijn doeken bekijkt vermoed je terecht een achterliggend idee, maar hij laat het aan de kijker over om daar invulling aan te geven. Zo kan je jezelf verliezen in de prachtige en symbolische kunstwerken van Edwin, waar realisme en schoonheid samenvloeien in een emotionele ervaring
We staan voor zijn doek en zijn nieuwsgierig naar zijn commentaar. Mijn eerste indruk of dirty mind: “Ze is de zonde waard”. Maar het ligt wellicht anders.
Vertel Edwin!
“Het is eigenlijk mijn eerste werk waar ik een verhaal in probeer kwijt te raken. Hiervoor schilderde ik alleen maar om te oefenen. En ik probeer grote thema’s aan te pakken. Hier heb ik eigenlijk het thema ‘geloof’ genomen. En dat boeit me zo omdat geloof heel veel troost geeft maar ook heel veel verdriet kan geven.
En ik snap nooit waar zit nu die lijn en waar gaat het nu fout. En ik heb daar een aantal ideeën van mezelf in verwerkt. Je ziet een kerk die wat in verval is en dat is natuurlijk ook een tijdje het geval is geweest.
Ik heb het idee, dat het nu weer een beetje aan het terug komen is. Maar je ziet ook op het schilderij in de hoek een heilige. Dat is de heilige Long Genius. Als je dat verhaal wil horen, die is heilig verklaard, terwijl hij Jezus gedood heeft aan het kruis. Het was een Romeinse soldaat.
En als je het verhaal heel goed leest – hoe of wat -, was het misschien een soort euthanasie wat hij pleegde. En als je beseft hoe de kerk daar over dacht en denkt.
Dat zijn allemaal weer tegenstrijdigheden en die vind ik dan heel interessant om te verwerken daarin. En de kever die erop staat, dat komt in heel veel geloven terug in allerlei verschillende betekenissen. En ik vind het leuk om dat er allemaal in te verwerken, zodat je alle kanten op geslingerd wordt. En ja, maak je eigen keus. Dat is eigenlijk vooral het verhaal.
Neem niet klakkeloos alles aan omdat mensen je iets voorschrijven of opdringen, maar denk zelf na en maak dan je keus.
Het woord believe? Believe, ja dat is Believe, dat kan je op twee manieren lezen. Er staat ook een ‘lie’ in en dat is niet om mensen te kwetsen, normaal niet. Maar het is goed om er over na te denken. Wees eens open in je gedachten en kijk eens wat je daarvan vindt.
Dat is eigenlijk de boodschap. Het schilderij heft dan ook de titel: ‘what’s in it to tell us. Kijk dus wat zij ons probeert te vertellen. En iedereen denkt dat het over de vrouw gaat. Maar het gaat over de kever.
En dat vind ik al heel verrassend, want iedereen neemt gelijk iets aan. En dat is juist wat ik niet wil. Ik wil niet dat mensen gelijk maar klakkeloos dingen aannemen. Denk na, denk zelf na, het is jouw leven. En zo probeer ik een verhaal te vertellen in mijn schilderijen.
Het eerste idee is dan dat zij komt biechten, want je ziet ook een biechtstoel nog afgebeeld.
Ja, maar die is wel vergaan al. Dus daar is eigenlijk geen plek voor.
Het glas en lood wat er is, je ziet dat het kapot is en er komt een soort donkere gloed overheen, maar komt die er overheen of trekt die juist weg?
Je kunt ook zelf bedenken, komt het geloof weer terug of wordt het juist nog verder weggeduwd. Het kan echt alle kanten op. En kies je eigen kant.
En het model is niet iemand, die je ergens tegen zou kunnen komen, hè?
Nou ja, het is wel van een foto. Het hele schilderij is samengesteld uit vijf of zes foto’s. En die heb ik zelf in photoshop verwerkt tot de compositie die ik wilde gaan schilderen. Want het zit al in mijn hoofd en ik kan in photoshop makkelijker corrigeren totdat ik denk van ja, dit wil ik.
Dan laat ik het printen en hang ik het op naast mijn ezel en dan begin ik het na te schilderen. Het zijn foto’s van stock of van internet. Ik maak er zodanig gebruik van dat ze nagenoeg niet meer kenbaar zijn van de originele foto.
Ja, prachtig hoe die ogen geschilderd zijn. En ook groen hè? Zo’n plaatje, prachtig. Ja, dat gaat toch op een foto lijken, hè?
Ja, dat vind ik wel, dat vind ik wel makkelijk, want dan kan ik kijken of het goed gaat of niet. Je hebt mensen die heel erg abstract kunnen schilderen, maar dat kan ik dus absoluut niet. Daar ben ik heel erg jaloers op. Maar die kunnen echt vanuit een gevoel vormen neerzetten en ik moet gewoon echt iets naast me hebben en zo.
Ben je er lang mee bezig?
Nou, hier ben ik wel zestig uur mee bezig geweest.”
