Op donderdag 20 november werden Vanessa de Boer en Sander Remmerswaal van restaurant De Zonnehof door het Wassenaarse publiek gekozen tot ondernemers van het jaar.
Ze maakten van een ietwat vergeten paviljoen in een paar jaar een bloeiend restaurant. Wat is hun geheim? Namens Wassenaarders.nl sprak ik met hen.
Door: Ellen Klaver – Asscheman
Jullie restaurant bestaat nu een jaar of zeven en is echt al een begrip in Wassenaar. Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?
“Iedereen is bij ons welkom. Wij proberen gastvrij te zijn naar iedereen”, vertelt Vanessa. “Mensen uit heel Wassenaar van zuid tot noord voelen zich thuis bij ons. Ze kunnen bij ons samenkomen voor een sociaal uitje, een maaltijd of gewoon om iets te drinken. Tegenwoordig komen er ook veel mensen van buiten Wassenaar, zoals uit de bollenstreek en de Haagse regio, speciaal naar de Zonnehof toe. Daarnaast is de kwaliteit van de keuken het allerbelangrijkste. Dat is helemaal te danken aan Sander.”
“Ik werk met 4 man in de keuken en met de afwassers erbij nog met meer,” vertelt Sander. ”Toen we net begonnen was de achterkant nog open en moesten we al onze voorraad daar neerzetten, zo klein was het. Nu is dat allemaal anders, omdat we een stuk hebben aangebouwd. We proberen onze menukaart altijd betaalbaar en van goede kwaliteit te houden. Dat werpt duidelijk zijn vruchten af. We hebben ook weinig verloop in personeel. Alles gaat in goede harmonie. Het klopt gewoon allemaal.”
“Dat geldt ook voor het bedienend personeel,” vult Vanessa aan. “Onze gasten zien steeds dezelfde gezichten. Dat schept een band.”
Hoe zijn jullie ertoe gekomen een eigen restaurant te beginnen?
“Ik heb voorheen in de horeca gewerkt en dat beviel me heel goed”, vertelt Vanessa. “Toen we kinderen kregen ben ik op kantoor gaan werken en naderhand bij de SWZ, omdat dat beter te combineren was met het gezinsleven. Maar de horeca bleef trekken.”
“Ik heb de Francois Vatel koksschool gedaan”, vervolgt Sander. “Ik heb jaren in de horeca voor een baas gewerkt. Die zei toen al tegen me, dat ik voor mezelf moest beginnen, omdat hij zo tevreden over me was.”
Vanessa: “Ik had mijn oog al een tiental jaren geleden laten vallen op Paviljoen de Zonnehof maar de eigenaresse wilde niet verkopen.” Ze hoopte dat haar dochter het zou overnemen. Jaren later kwam het paviljoen toch te koop, maar het werd niet verkocht. Er was genoeg animo, maar sommige kopers wilden het platgooien en er een nieuw restaurant neerzetten. Dat wilde de eigenaresse niet.
Op een middag liep ik met mijn hond richting de Zonnehof en zag ik de eigenaresse voor het raam staan. We hadden oogcontact. Toen ben ik naar huis gelopen met de gedachte ‘het is nu of nooit’. Die middag schreef ik een voorstel, deed het in een envelop en gaf deze persoonlijk af. De volgende dag werden we gebeld of we een afspraak wilden maken.
“We moesten wel een paar beloftes doen”, vult Sander aan. Zo moest bijvoorbeeld de naam De Zonnehof blijven bestaan. We konden het pand en de grond voor vijf jaar huren met eerste recht op koop. Als het na vijf jaar niet zou lukken, zouden we al ons spaargeld kwijt zijn want we moesten het pand helemaal verbouwen en inrichten. Maar we besloten samen dat we er echt voor wilden gaan en er een goed lopend restaurant van wilden maken. Dat is gelukt, want de waardering op google is van een 2 naar een 8,7 gegaan en is nog steeds stijgende. En we zijn de vijf jaar inmiddels gepasseerd, dus het restaurant is nu echt van ons. ”
Jullie namen best een risico, want jullie namen de Zonnehof over toen net corona had toegeslagen.
“Ja, dat was best een moeilijke start maar we zijn meteen begonnen met maaltijden aan huis te bezorgen. En voor onszelf stelden we weinig eisen. Doordat we zo gefocust waren om het tot een succes te maken, hebben we het gered”, vertelt Vanessa met gepaste trots.
“In het begin lag hier de hele straat ook nog open en ook de Storm”, vult Sander aan. “We hebben het allemaal doorstaan, alles op eigen kracht.”
Jullie zijn allebei echte geboren en getogen Wassenaarders. Zou dat ook nog bijgedragen hebben aan jullie succes?
“Sander kent echt heel veel mensen,” aldus Vanessa. “Hij heeft altijd veel gesport. Ikzelf heb dat wat minder. Ik heb pas veel mensen leren kennen sinds we het restaurant hebben. Maar als vrienden en bekenden tevreden zijn, dan spreekt dat natuurlijk wel door in een dorp als Wassenaar. Mond op mondreclame is altijd goud waard.”
“Dat sporten, daar komt nu nog maar weinig meer van,” lacht Sander. Maandag is onze vrije dag, maar dan zijn we nog met de zaak bezig. En vakantie? Dat doen we in de maand november, dan zijn we gesloten.”
Wat zijn jullie plannen en wensen voor de toekomst?
“Voorlopig zijn we van plan om nog wel een paar jaartjes door te gaan. Wij hopen in de toekomst een overkapping te kunnen plaatsen, zodat we in de winter ook meer mensen kunnen ontvangen. We kunnen nu voor maximaal 48 mensen ruimte. Met zo’n overkapping worden dat er ineens een stuk meer. In de zomer kan de overkapping dan open en wordt het weer bij het terras getrokken. Ook willen we graag meer toiletten en een invalidentoilet. Daar moeten we een vergunning voor aanvragen, ook al bouwen we op ons eigen terrein. Wethouder Van Doeveren vertelde ons onlangs dat dat geen probleem zou moeten zijn.”
Vanessa en Sander zijn eensgezind over hun doel voor de toekomst: De Zonnehof moet een plek zijn en blijven waar iedereen zich welkom voelt.“
