Wassenaar – Uit de toelichting door de projectleiding van de provincie en Rijkswaterstaat bleek dat de RijnlandRoute nog veel open einden heeft. Dit is voor een aantal bewoners waarvoor sprake is van planschade beslist zeer onbevredigend. Duidelijk kwam naar voren dat ook de projectleiding van een aantal aspecten niet volledig op de hoogte is, of een andere interpretatie aan onder meer politieke uitspraken geeft.
Enkele onderwerpen:
1. De ambtenaar van Rijkswaterstaat, die zich samen met de projectleiding bezighoudt met de uitwerking van het Inpassings- en Tracébesluit (begin 2014) is niet op de hoogte van de ook door de Statenleden van de commissie Verkeer en Milieu geconstateerde ontoelaatbare geluidsoverlast van de brug in de A44 over de Oude Rijn (meer dan 75 decibel). De toezegging van Rijkswaterstaat Haagland dat het achterstallige onderhoud en de vervanging van het beweegbare gedeelte van het brugdek nu wordt aanbesteed en in 2015 wordt uitgevoerd was hem totaal onbekend. In de uitvoering zou ook aan de onderkant van de brug isolatiemateriaal worden aangebracht. De bestaande brug en de extra voor de RijnlandRoute te bouwen brug hebben immers met elkaar te maken! In september wordt overigens duidelijk of de brug(gen) vastgezet kan/kunnen worden wat een kostenbesparing en afname van de geluidsoverlast met zich meebrengt.
2. De open einden van de RijnlandRoute hebben, naast de milieuvraagstukken en geluidshinder, te maken met de inpassingsproblematiek van onder meer Vlietland, Maaldrift, Knooppunt Leiden West, de te bouwen extra brug, bouwplaatsen en het kappen van bomen. In eerdere instantie sprak men over maximaal 55 decibel voor de brug(gen).
3. De verwachting is nog steeds dat de werkzaamheden in 2015 van start gaan; vóór de Provinciale Statenverkiezing. Door bezwaarschriften, processen en manco’s in eigen beheer kan dit echter wel één tot anderhalf jaar later worden. De aanleg neemt in
totaal zes jaar in beslag.
4. Op grond van de aangenomen motie 422 kan en zal de provincie onderhandelen over verwerving met die bewoners, die op grond van de huidige plannen weg moeten. De eventuele bijstand door advocaten/andere deskundigen wordt
vergoed!
5. Voor de overige bewoners blijft financiële onzekerheid bestaan; de zogenaamde ‘schaduwschade’ (overlast en dergelijke tijdens de bouw van onder meer de brug) wordt niet vergoed. Planschade komt pas aan de orde na vaststelling van het inpassingsplan op grond van de huidige wetgeving. Er is wel toegezegd dat Gedeputeerde Staten voor individuele gevallen, bij een eerdere noodgedwongen verhuizing, naar oplossingen zoekt. Bij Planschade geldt overigens dat men zich kan laten bijstaan door een advocaat. De kosten worden echter alleen vergoed als men in het gelijk wordt gesteld! In tegenstelling tot dat wat de gemeente eerder beweerde: ‘ men moet voor planschade bij de provincie zijn’, dient men een aanvraag hiervoor ad € 300,– wel degelijk in te dienen bij de eigen gemeente.
Alles in aanmerking nemend, kan men stellen dat het een en ander zeer onbevredigend is. Aan de bestaande financiële onzekerheid en de vele onduidelijkheden is voor veel bewoners nog steeds geen einde gekomen.
De overheid dient zich te realiseren dat wanneer zij besluiten neemt, de consequenties voor de bewoners van levensbelang kunnen zijn.
Conclusie: het proces uit het verleden in ogenschouw nemend, is het vertrouwen in de politieke besluitvorming over de RijnlandRoute ernstig geschaad.
