Bijna alle gemeenten hebben te maken met forse tekorten op de jeugdzorg. Ook in Wassenaar lopen de kosten op en loopt het uit de hand. Wassenaar krijgt een jaarlijks budget van zo’n € 4 miljoen en besteden we € 6 miljoen. Op bijspringen van de rijksoverheid hoeven we (voorlopig) niet te rekenen. We zullen zelf grip op de jeugdzorg moeten krijgen. Inmiddels is het aantal Wassenaarse jongeren met jeugdzorg in korte tijd verdubbeld tot ruim 500. De jeugdzorg moet terecht blijven komen bij de kinderen, die echt specialistische hulp nodig hebben. De andere kant is dat er ook veel opvoedondersteuning wordt verleend. Die zorg ligt primair bij de ouders, het is hun taak.
Hoe ziet de jeugdzorg er nu uit? Het is een gefragmenteerd speelveld, met veel partijen die kunnen verwijzen, nog veel meer partijen die jeugdzorg geven en de gemeente betaald. En dat uit een onbegrensd budget. De linkerhand weet niet wat de rechterhand doet. De gemeente moet grip krijgen op wat er gebeurd en op de uitgaven, want anders komen andere belangrijke gemeentelijke voorzieningen in het nauw. Het CDA ziet de jeugdzorg als een absolute noodzaak, maar het moet wel echte zorg zijn, geen welvaartszorg.
Fractievoorzitter Ronald Everard: “De productcatalogus voor jeugdzorg is zo uitgebreid, daar is de menukaart van Van der Valk niets bij. Die moet worden ingekort, want je mag je best de vraag stellen of ondersteuning bij opvoeding en leren in het zorgpakket hoort. Minder verwijzen en meer zelf oplossen. We moeten ons veel meer tot de zorgtaken beperken.”
Raadslid Wim Koetsier: ”We willen inzetten op een gecontroleerde toegang tot de jeugdzorg. Dat de gemeente weet wat er gebeurd, wie wat doet en hoelang het duurt. En daardoor ook regie heeft. Verder inzetten op vroegsignalering, vooral op de middelbare scholen, want het merendeel van de kinderen in de jeugdzorg is in de puberleeftijd 12-18 jaar. Ouders erbij betrekken en kijken of problemen kunnen worden opgelost in de driehoek ouders, kind en school.”
Nogmaals Ronald Everard: ”We moeten oppassen om niet een grote nieuwe organisatie op te bouwen, die meer kost dan het oplevert. Vaker nee zeggen en nuchter blijven. Minder naar de zorg doorverwijzen, en veel meer de maatschappelijke partners en de kracht van de samenleving te benutten. Anders zijn we veel te veel zorggeld kwijt aan onnodige administratie en controles. Dat is absoluut niet de bedoeling!”
