De bevolking is het zat dat drugs worden getolereerd en geaccepteerd. Het drugsbeleid moet restrictief worden ipv het gedogen. De vraag naar en het aanbod van drugs in de samenleving is als een kankergezwel dat groeit als het niet wordt behandeld en zich uiteindelijk door het hele lichaam verspreidt. Het drugsbeleid is daarom een kwestie die ons allemaal aangaat. De Nederlanders hebben genoeg geleden en betaald in al die 46 jaar liberaal
drugsbeleid.
De financiële kosten en menselijke tragedies zullen met een restrictief drugsbeleid lager zijn. Het antwoord op het drugprobleem is de vraag naar drugs te stoppen.
Gebruikers van drugs, plus het gedoogbeleid, heeft de vraag en het aanbod maar ook de acceptatie en verspreiding van drugs geïntegreerd.
“Zachte handen geven stinkende wonden”. Het resultaat is na 46 jaar gedogen en tolereren duidelijk en vraagt om een restrictief drugsbeleid.
Dat is eerlijker tegenover onze jeugd. Ik vertelde eens over de schadelijke gevolgen van cannabis gebruik op een school toen een 12 jarige leerling zei “Ik geloof niet wat u zegt. Mocht het gebruik van cannabis schadelijk zijn zou onze regering de verkoop daarvan nooit goedvinden.”
Nederland met zijn ‘coffeeshops’, headshops, growshops, postorderbedrijven die drugs leveren, groothandel in hennepzaden enz. heeft over de hoofden van de bevolking hun business opgebouwd. Tien gemeenten die willen experimenteren met het kweken van wiet en het verkopen daarvan, zijn onverantwoord bezig. De voortzetting van het
experiment met de Wet gesloten coffeeshopketens, met toevoeging van de grote stad Utrecht, [proef weliswaar een democratisch besluit], zal het drugsprobleem verder integreren.
Jongeren worden de drugswereld ingezogen en beginnen daardoor al te vaak aan een criminele loopbaan. Opmerkelijk is dat het afvangen van kwetsbare jongeren een van de andere speerpunten in het Regeerakkoord is. Als de regering Rutte IV iets voor deze jongeren wil doen moet de vraag naar en het aanbod van drugs dus verminderen.
Wij hebben in Nederland te maken met een drugsprobleem van epidemische omvang. De geroutineerde gebruiker instrueert de nieuwe gebruiker. Een commissie wil nu de voor- en nadelen van XTC voor medisch gebruik en eventuele risico’s daarvan voor de gezondheid onderzoeken. We weten allemaal al dat XTC zeer schadelijk is.
De drugsproblematiek is niet alleen een probleem van politici, experts en verslaafden maar een probleem waar de hele maatschappij mee
geconfronteerd wordt. Dat geeft een bepaalde groep met eenzijdige en drugsliberale opvattingen met steun van technocraten de kans om deze als de enige juiste in de
officiële kanalen te presenteren.
Daarom willen ouders en andere burgers aandringen op grootschalige campagnes om mensen de juiste informatie te geven over drugs, een restrictief beleid, preventie, vroegtijdig ingrijpen, meer afkickcentra en ellenlange wachtlijsten zodat iemand die wil afkicken meteen geholpen kan worden en goede op abstinentie gerichte nazorg.
Moedige Moeders hebben sinds 2004 actief de leden van de het parlement duidelijk gemaakt dat drugstolerantie ook ernstige gevolgen heeft voor
het gezin en de maatschappij. Het is interessant om te zien of Minister Ernst Kuipers (D66) WVS een vertegenwoordiger is van de D66 drugliberalen voorstelen of een minister voor het volk. Het vertrouwen in de overheid kan dan worden hersteld. Zonder twijfel weten we allemaal, ook Minister Kuipers, dat voorkomen beter is dan genezen.
Zie verder “Nederland gedoogt 46 jaar drugs” op www.moedigemoeders.nl en de documentaire “Onversneden liefde” van RinmondTV op
https://www.youtube.com/watch?v=P7ePDfjn56M
Ans van Zeeland, voorzitter Moedige Moeders Nederland
Renée Besseling Mede oprichter van EURAD en schrijfster van ‘’Ouders, een natuurlijke hindernis tegen drugs.’’
Alfred Lagerweij bestuurslid Moedige Moeders Nederland
Contact: Loek Bernet bestuurslid Moedige Moeders Nederland
lbchank@gmail.com
tel 0625135099
