De Kunstgroep Wassenaar heeft weer een nieuwe tentoonstelling die t/m 30 juli 2023 in de Galerie in de Molen aan het Molenplein 10A in Wassenaar. De expositie bestaat uit werken van 5 kunstenaars. Dit zijn Doortje van Ginneken, Mary Bezembinder, Jan de Ruijter, Arnold Hogendorp en Meta van der Knijff. In een serie interviews komen deze kunstenaars aan het woord. We trappen de serie af met Jan de Ruijter.
Jan de Ruijter: “Wat je hier nu ziet, zijn kleurenhoutsneden. Hier ben ik nu een jaar of zes, mee bezig, dat is relatief kort. Daarvoor heb ik wel veel houtsneden gemaakt, maar nooit met meer in 2 maximaal 3 kleurgangen. Met de reductiedruk methoden, waarmee ik nu werk, kan ik wel tot 15 lagen werken. Het is relatief eindeloos. Tijdrovend is het wel. Je moet veel geduld hebben. Wat fijn is, je bouwt wel iets op. Ik werk als volgt, ik heb een idee, dat teken ik op een plaatje Japans multiplex. Dat plaatje vernis ik met schellak. Dan blijft tijdens het druk proces de voorstelling bewaard. Inkt dan in en druk af. Dan snij ik uit wat ik in die kleur wil behouden en inkt daarna de volgende kleur in, waarna het voorgaande proces zich herhaalt. Daar moet je vooraf goed over nadenken. Het is ook een soort ambacht. Ik zou mij bijna eerder ambachtsman, dan kunstenaar noemen. Als je bezig bent met het drukproces, dan zit er ook iets ‘zennerigs’ in. Het liefste kies ik voor het formaat 20 x 30 cm, dat is een prettig formaat. Ik werk netjes. Vlekje, smet, zul je in mijn werk eigenlijk niet tegenkomen. Het staat niet mooi en het leidt nogal af. Dus dat betekent heel veel schoonmaken en goed weten wat je doet.
Er zijn in Nederland misschien 8 drukkers, die professioneel werken. Ik vind het interessant om met een beetje vette inkt te werken, het geeft van die intense kleuren. De inkt is op oliebasis”.
Is zo’n kunstwerk nog wel betaalbaar?
“Je moet je tijd niet tellen. Het is een beetje kluizenaars werk in “Atelier de Praktijk” in Leidschendam.
Kleinere werkjes zijn zo’n € 150 en de grotere € 325 Het voordeel is, dat je er niet één, maar meerdere afdrukken van kunt maken. Vaak maak ik een oplage van 30 en die nummer ik dan ook.
Ik ben vroeg gestopt met werken in het onderwijs en ben mij toen fulltime met de kunst gaan bezighouden. Ik ben een dyslect en heb in mijn jeugd daardoor heel veel getekend. Daarmee kon ik me beter uitdrukken. Ik ben met een Zwitserse getrouwd, die ik ontmoet heb in Engeland. De correspondentie met elkaar ging in het Engels met vooral heel veel tekeningetjes.
Tekenen en schilderen doe ik ook nog in een klein collectief. Wekelijks komen we bij elkaar om te werken.
Ook ben ik werkend lid van Kunstenaars vereniging ArtiBrak in Voorburg. Een beetje te vergelijken met de Kunstgroep Wassenaar.
Ik heb een drang om dingen te maken. Ik moet creëren. Ik kan niet zonder. Ik denk dat dat het verschil is met een amateur kunstenaar, waar die behoefte veel minder is. Ik ben er alle dagen mee bezig.
Jaren geleden ben ik geïnspireerd geraakt door het werk van kunstenaar Dirk Smorenberg (1883-1960). Dat kwam doordat ik tegen een schilderij van hem aanliep en het ook nog kon kopen. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden en dat is nog steeds zo.
Hij was heel lang een onbekende klein kunstenaar. Ik heb gezorgd, dat er een tentoonstelling kwam in 2005 in het Singer Museum in Laren en Emke Raassen heeft een monografie geschreven waar ik aan meegewerkt heb. Door het werk van deze man, ben ik de kunstenaar geworden, die ik nu ben. Als je je echt intensief gaat bezighouden met kunst, dan ga je van kijken naar echt zien. Dat is mij overkomen in de jaren 90.
Inspiratie haal ik uit de natuur, vooral bloemen, landschappen en vogels, dat zijn mijn onderwerpen”.
