In Wassenaar zijn er ongekend veel vrijwilligers. Van de ruim 27.000 inwoners is maar liefst zo’n 40% vrijwilliger. Als we de mantelzorgers in Wassenaar daarbij optellen dan zien we dat de meerderheid van de bewoners zich inzet voor ‘de ander’ zonder dat er een betaling tegenover staat. Dat draagt enorm bij aan de leefbaarheid in ons dorp. De activiteiten van verenigingen, stichtingen, kerken, andere sociale organisaties en de gemeente zijn niet mogelijk zonder de onbetaalde, en onbetaalbare, inzet van de vrijwilligers. En zonder vrijwilligers en mantelzorgers zou de zorg, die nu al overbelast is, helemaal vastlopen.
In een samenleving, waarin mensen het heel druk hebben en er scherpere tegenstellingen zijn, is het bijzonder dat we ons toch met zovelen voor de ander in blijven inzetten!
Waarom doen we dat eigenlijk?
Uit eigen ervaring weet ik dat het mij een goed gevoel geeft als ik mij voor een ander inzet, zowel in hele praktische maar vaak ook emotionele zin. Het doet mij goed om van betekenis te zijn voor de ander, en mijn tijd, ervaringen en arbeid te delen. Dat geeft mij als vrijwilliger weer energie om door te gaan.
Kortom. Het doen van vrijwilligerswerk heeft een grote waarde voor ‘de ander’, de samenleving, maar óók voor de vrijwilliger zelf.
1 + 1 is daardoor zeker 3!
Als Wassenaarders hebben we te maken met vergrijzing van de bevolking en dus ook van vrijwilligers. Een grote uitdaging is om de vrijwillige inzet aantrekkelijk te houden, ook voor jongere en nieuwe inwoners van ons dorp. Daar zet de VCW zich in 2024, samen met de partners, weer graag voor in. Zodat we ook in het nieuwe jaar weer een sociaal dorp hebben waarin eenieder zich gezien en gehoord voelt.
Eric Bloemkolk, voorzitter VCW
