Deze keer focussen op twee kunstenaars Annemiek van de Pol en Andriette Chrisoleen: “We hebben ons verenigd met een aantal anderen in een club kunstenaars. We hebben gezamenlijke websites en we gaan in verschillende samenstellingen exposeren. Of samen op beurzen of markten. We geven een netwerkbijeenkomst die open is voor allerlei allerhande kunstenaars die geen lid zijn.
We vragen Annemiek van de Pol hoe zij in de kunst is gerold?
“Ik ben meer dan dertig jaar geleden begonnen als grafisch vormgever. Ik heb kunstacademie gedaan, maar dan toegepaste kunst. Dus logo’s, huisstijlen, drukwerk, websites. Sinds een paar jaar heb ik een atelier en maak ik daarnaast het vrije werk, dat nu hier hangt. Een beetje andere tak van sport. Ik ben gewend binnen kaders te werken. Met vrij werk, maak ik mijn eigen kaders. En daarbinnen ga ik werken.
Ook uitstapjes maken. Iets doen wat je niet standaard doet?
Ja, dat doe ik ook wel, maar dan hangt hier niet, dat hangt nog in de wacht.
Het ene lokt wel het andere uit. Dus soms doe ik wel iets met verf, wat ik dan later weer als digitale tekening ga maken. Of andersom.
Met logo’s en drukwerk zit je vooral in de computer. Dus daar ben ik gewoon handiger in.
Met mijn muis als digitale penseel gaat dat verrassend goed.
Er hangen hier zes grote werken en zes kleine tekeningen.”
Andriette Chrisoleen
“Ik zit vooral in de oude verhalen en de oude schilderijen en die ontleed ik en die ga ik op eigen manier weer digitaal in elkaar zetten.”
Alsof het niks is, hè?
“Ja, ik vind het fantastisch. Het is wel een heel proces.
Er zijn kunstenaars, die kwakken het zo op het doek. Dat is andere koek.”
Ja, maar dat is ook kunst, toch?
Daarom vind ik het ook wel leuk, maar een groter contrast is er bijna niet.
Nou, vertel jouw verhaal dan maar.
Ik ben altijd wel creatief geweest. Altijd wel heel erg van tekenen gehouden. Dat heb ik van mijn moeder geërfd. Die is ook heel goed in tekenen en schilderen. Die is ontzettend bescheiden en dat hoeft ze niet te zijn.
Toen ik zes jaar geleden, thuis een soort sabbatical hield, ga je iets leuks zoeken om
je tijd te vullen en ben ik begonnen met tekenen en schilderen. In het begin heel realistisch. Leeuwen vond ik helemaal geweldig, want mijn ouders komen uit Zuid-Afrika. Er was dus een klik met Afrika met de wilde dieren en de weidse vlakken.
Maar op een gegeven moment, realiseerde ik me, dat ik naar iets anders op zoek was. Maar wat dan? Wat is mijn Artistic Voice?
Ik had me ingeschreven op een online academie, Milaan Art Institute. Ondanks de naam zit het in Amerika en dat is een Mastery Program, een soort kunstacademie alleen dan op schilderen gericht.
Dat was online dertig uur in de week, wel met een Nederlandse coach. Dus die sprak ik sowieso dan wekelijks zeker wel mee en ik begeleidde dan het hele proces en dat was ja dat was een echte eyeopener. Ik heb ik zoveel geleerd. Nog meer mijn technieken verfijnd en op een gegeven moment mijn Artistic Voice, wat ik wilde eruit gooien en dat bleek met heel veel kleur te zijn.
Dat had ik niet verwacht, dus dat was een soort van even wennen van oké, kleur, maar ik dacht droeg altijd zwarte kleding, grijs of beige. Dus nu heb ik kleur omarmd en dat is mijn stem geworden.
Galerie in de Molen, Molenplein 10a Wassenaar.
Geopend vrijdag t/m zondag van 14.00 – 17.00 uur tot en met 16 maart 2025
