Een bibliotheekpraatje met Mandy Versteeg.
Wie ben je?
Ik ben Mandy Versteeg, 29 jaar, woonachtig in Voorburg en bijna vier jaar werkzaam bij Bibliotheek Voorschoten-Wassenaar.
Wat doe je bij de bibliotheek?
Ik ben Medewerker Communicatie bij de bibliotheek. Mijn werk bij de bibliotheek bestaat onder andere uit het uitdragen van alles dat we doen en waar we voor staan als bibliotheek. Daarnaast ben ik ook ondersteunend bij marketing.
Ben je nog aan het werk in de bibliotheek?
Ik ben de gehele ‘coronaperiode’ aan het werk geweest in de bibliotheek. Ik moet zeggen, het was zelfs drukker dan ooit!
We konden redelijk inschatten dat de bibliotheek ook haar deuren zou moeten sluiten half maart, dus we hadden al een aantal zaken voorbereid. Op de bewuste zondagavond van de persconferentie op 15 maart, kroop ik achter mijn laptop om onze leden te informeren over de gevolgen van de ‘sluiting’ van de bibliotheek. Gelukkig zijn wij nooit helemaal dichtgegaan, en kon ik als positief bericht naar buiten brengen dat mensen ook tijdens de intelligente lockdown door konden blijven lezen dankzij onze Boekenservice en Thuisbrengservice!
Hoe is het je de afgelopen weken vergaan?
Ik heb de afgelopen weken als vrij heftig ervaren, maar niet alleen in de negatieve zin van het woord. Natuurlijk hebben we het bij de bibliotheek drukker dan ooit gehad, maar het zet ons wel aan het denken over onze dienstverlening in de toekomst. Zo is in deze tijd de Digitale Huiskamer ontstaan hoe leuk is dat?! Doordat we nu allemaal creatief móeten zijn, komen ook de leukste ideeën naar voren, zelfs onze leden dragen hun steentje bij met hun ideeën.
‘Thuis’ daarentegen, vond ik het toch wel vrij heftig. Naast mijn werkzaamheden voor de bibliotheek, zijn mijn vriend Gert-Jan en ik ook eigenaren van Manege Vreehorst in Voorschoten. Doordat we daar net als de bibliotheek ook (deels) moesten sluiten, regelde ik ook daar o.a. de communicatie naar de klanten. Ook kregen we nu een extra verzorgingstaak voor de paarden erbij. De paarden moesten nu door ons zelf worden gereden, aangezien dit niet meer door klanten mocht! Dat was wel even wennen… want zo vaak rijden we zelf niet meer (spierpijn!).
Toch was het vooral een onzekere tijd; ‘Wanneer mogen we weer open? Kunnen wij onze paarden nog wel blijven verzorgen en redden we het financieel nog wel?’ De kosten liepen immers onverminderd door, terwijl wij er niet zomaar vanuit mogen gaan dat onze klanten bereid zijn om door te betalen. Gelukkig was het merendeel toch bereid hun steentje bij te dragen, en mochten we voor ‘het nieuwe kwartaal’ toch langzaamaan weer starten met de lessen.
Een ‘voordeel’ van deze gekke tijd was toch wel dat mijn vriend en ik ’s avonds naar huis konden gaan om te eten en zelfs even konden ‘bankhangen’. Dat hadden we al jaren niet meer gedaan! Gewoon een ‘simpel’ burgerlijk huishouden met boodschappen doen – koken – samen eten – bankhangen. Heerlijk! Toch merkten wij beiden dat we toch echt werkbijen zijn en het toch ook wel heel fijn vinden dat we nu langzaamaan weer terug gaan naar ‘normaal’.
Toch heb ik ook ‘voordeel’ gehad in de coronacrisis. Rond 28 maart zou ons eerste eigen gefokte veulen geboren moeten worden. Nu is dat ‘iets’ later geworden, en wel op 30 april, maar ik heb nu wel wat extra tijd kunnen doorbrengen met onze nieuwe aanwinst Prosecco! De natuur staat immers niet stil, ook niet in coronatijd.
Wat mis je in deze tijd van coronamaatregelen?
Ik mis vooral de sociale contacten. Ik mis het afspreken met vrienden en vriendinnen, uit eten gaan of naar de bioscoop. Ook vind ik het afstand houden nog erg lastig; even een knuffel met leskinderen of ‘simpel’ iemand een hand kunnen geven. In de onzekere tijd voor de manege kwam eind april een mégalief cadeau van vrienden en familie van ons: een video van bijna 12 minuten waar meer dan 50 mensen in voorkwamen met een videoboodschap voor onze verjaardagen. Tegelijkertijd echt een MEGA hart onder de riem om toch door te blijven zetten. En dat is iets wat ik iedereen toch mee wil blijven geven; blijf lief voor elkaar, ook ná deze coronacrisis.
Heb je een leuke lees-, kijk-, of luistertip voor anderen?
Zoals ik al eerder zei, krijg ik veel inspiratie van alle creatieve ideeën die ik nu om mij heen zie ontstaan, zo vond ik onze wekelijkse voorleesvideo’s echt superleuk! Maar ook op televisie kijk ik graag naar Beau of Frontberichten. Ook heb ik het televisieprogramma First Dates (her)ontdekt; lekker op de bank thuis met een bord eten op schoot! Voor een ander misschien heel normaal, maar voor ons heel bijzonder!
Wat neem je mee als deze crisis voorbij is? Wat ga je anders doen?
Ik neem mee dat we ons nog meer bewust moeten zijn van de ‘vrijheid’ die we hebben, en het tevreden zijn met wat je op dít moment hebt. Al geloof ik echt wel dat deze pandemie niet ‘zomaar’ is ontstaan. Ik zie het echt wel als een laatste waarschuwing van de natuur dat we het als samenleving nu toch echt anders moeten gaan aanpakken en beter voor onszelf, maar ook voor elkaar moeten zorgen.
