In mijn vorige bijdrage ging het over de onwenselijkheid dat collegeleden in reactie op principeverzoeken meermaals positief reageren op initiatiefnemers of zelfs inspanningsverplichtingen aangaan, waarmee de gemeenteraad buitenspel dreigt te worden gezet.
Het lijkt erop dat procedures en regelgeving steeds vaker ondergeschikt raken aan persoonlijke belangen, politieke deals en stille afspraken achter gesloten deuren. Wie kritisch kijkt, ziet een patroon van besluiten die de schijn van partijdigheid niet weten te vermijden. Ondertussen wordt de ruimte voor een open debat en heldere verantwoording kleiner, met als gevolg dat inwoners zich afvragen in hoeverre het algemeen belang nog werkelijk wordt gediend.
De gevolgen zijn voelbaar: natuur wordt opgeofferd, invloedrijke groepen worden op hun wenken bediend en het vertrouwen van de gemeenschap in het gemeentebestuur brokkelt langzaam af. Transparantie – ooit het fundament van goed bestuur – verdwijnt steeds verder uit het zicht. Wat in de wandelgangen bij iedereen bekend is, komt zelfs bij een onderzoek niet naar boven. Hoe kan dat toch en waarom wordt dit niet serieuzer aangepakt? Is dat om de aandacht van misstanden in Wassenaar af te leiden?
Wel is duidelijk dat het college al jaren weigert genoeg geld beschikbaar te stellen voor handhaving en de aanpak van ondermijning. Voor 2026 is er dankzij voortdurende druk van de fractie van Democratische Liberalen Wassenaar (DLW) een (geringe) uitbreiding van het hiervoor benodigde budget. Maar er is nog een lange weg te gaan…
Ben Paulides, fractievoorzitter Democratische Liberalen Wassenaar
