Wat Wassenaar bijzonder maakt, is het feit dat tijdens de bezetting zo ongeveer alle hoge regeringsfunctionarissen hier een woning krijgen. De hoogste functionaris is de rijkscommissaris Arthur Seyss-Inquart. Deze uit Oostenrijk afkomstige jurist vestigt zich op het Wassenaarse landhuis Clingendael.
Het landgoed wordt goed bewaakt en ten behoeve van hem en zijn gezin wordt bij de Wassenaarseweg een grote bunker gebouwd die nog steeds bestaat en waarvoor al enige tijd een goede bestemming wordt gezocht. In huize Clingendael geniet men onder andere van filmvoorstellingen; in het park geniet men van (uiteraard besloten) zanguitvoeringen. Op Clingendael worden tal van Duitse kopstukken ontvangen. Er wordt vaak gedineerd, maar wel zo sober dat veel gasten later alsnog een restaurant opzoeken. Als op een gegeven moment de geallieerde dreiging voor de Duitsers steeds groter wordt, verhuist Seyss-Inquart naar het oosten van het land. Hij verblijft onder andere in kasteel Twickel in Delden, waar zijn adjudant Heynisch bij de nadering van de geallieerden zelfmoord pleegt. Na de bevrijding bivakkeert Seyss-Inquart nog een tijdje als gedetineerde in een tent op het kasteelterrein.
Ook het landgoed Groot Haesebroek wordt in gebruik genomen door een hoge Duitse functionaris en wel door generaal Friedrich Christiansen, het hoofd van de Duitse troepen in Nederland. Hij betrekt het landhuis dat hier door het echtpaar Kröller-Müller is gebouwd. Groot Haesebroek is op dat moment eigendom van een rijke joodse ondernemer, Daniël Wolf, die bijtijds naar Amerika is uitgeweken, waar hij komt te overlijden. Zijn weduwe komt na de oorlog op een deel van het landgoed te wonen, namelijk huize Wildrust. Dit huis is helaas in 1986 afgebroken. Het huis Groot Haesebroek wordt na de oorlog gekocht door Canada en is tot op de dag van vandaag de ambtswoning van de ambassadeur van Canada in ons land.
Fotocredit: Alle getoonde afbeeldingen komen uit de collectie van Robert van Lit.
