Politieverhaal – ‘Mama heeft geen doei gezegd’
Het is zondagmiddag en je maakt een fijne wandeling in het bos. Je luistert naar de fluitende vogels en knisperende blaadjes bij elke stap die je zet. Het lijkt wel of je hier helemaal alleen bent. Heerlijk, die warme zon op je gezicht. Tot je voetstappen je bij een tas brengen. Even kijken. Een portemonnee, kleingeld en een legitimatiebewijs van een jonge vrouw. Je kijkt om je heen. Niemand te bekennen. Dat is vreemd… Uit je jaszak haal je je mobiele telefoon en bel je de politie.
