Wassenaar – De grondlegger van Brandweermuseum Wassenaar registreerde de voorwerpen met kleine etiketten. Nummer 187 was de “Verordening regelende de Brandweer op de Landgoederen van Hare Koninklijke Hoogheid Mevrouw de Prinses VAN WIED, Prinses der Nederlanden, gelegen onder Wassenaar en Voorschoten”. De verordening is in 1904 uitgevaardigd.
De Conciërge van het huis De Paauw was de man die gewaarschuwd werd als er brand was of brandgevaar dreigde. Hij werd zo nodig vervangen door de Tuinbaas en ook bijgestaan door de Boschbaas. Die Conciërge was ook verantwoordelijk voor het materieel, zodat dat in goede staat bleef. Als er geblust moest worden was de Conciërge wat we nu de bevelvoerder noemen. Het materieel werd tweemaal per jaar beproefd. En in de winter bij vorst zorgde de Tuinbaas ervoor dat er bijten in het ijs nabij de hoofdgebouwen werden gehakt. Dezelfde Tuinbaas moest “zoo nodig” paarden ter beschikking stellen “tot vervoer van het blusschingsmaterieel”.
Zowel de Conciërge als de Tuinbaas beschikten over sleutels van het brandspuitenhuis en de paardenstal. “Zij hangen die sleutels op een zichtbare plaats in hunne woningen op, zodat zij steeds voor hen en, bij afwezigheid, voor anderen, duidelijk te vinden zijn.” Over de verantwoordelijkheden kon geen misverstand bestaan. De Conciërge was de baas. Was er brand of brandgevaar dan moesten de buiten hangende bellen geluid worden. Ieder was daartoe verplicht. Gebeurde het ’s nachts dan moesten de nachtwakers iedereen op de landgoederen wekken. En vanzelfsprekend moest ieder lid van het personeel in het geweer komen, zich naar de verzamelplaats begeven en de voorschriften van de Conciërge nauwkeurig uitvoeren. De verzamelplaats was de bergplaats der brandspuiten, naast de Jagerswoning op het huis De Paauw.
Vandaag de dag is het Brandweermuseum, in het souterrain van De Paauw, de “bergplaats” van twee van die brandspuiten. Prins Frederik, de vader van Prinses van Wied, had die brandspuiten in 1861 aangeschaft. U kunt ze daar bewonderen. De verordening uit 1904 is nu te zien in de grote vitrine in de bibliotheek van Wassenaar als onderdeel van de tentoonstelling daar.
Column Brandweermuseum Wassenaar
Ook in een klein museum als het Brandweermuseum Wassenaar gebeurt van alles dat voor de meeste mensen verborgen blijft. Niet omdat het geheim is, maar omdat er meestal geen gelegenheid is om er over te berichten. Met deze wekelijkse column willen we dat veranderen. De ene week kan het gaan over een schenking, dan weer over een bijzondere ontmoeting, over een probleem met de vaste collectie, over de dringende behoefte aan hulp of over iets waarop we trots zijn. brandweermuseum@wassenaar.nl, www.brandweermuseumwassenaar.nl ook op twitter en facebook.
