De pompier van Lier

Wassenaar – Het lied “de pompier van lier” is bekend geworden als “schele van der linde”. In 1974 was het een hit van De Strangers, een Antwerpse groep die meestal humoristische en soms ook pikante liedjes zong. In onze verzameling brandweermuziek neemt dit lied een prominente plaats in. Geschreven op de muziek van Gigi l’amoroso is het een lied met mooie meezing – effecten, schijnbaar eenvoudig te zingen, tot je het probeert.

Het gaat over een brandweerman in Lier. Een schele, maar heel populair bij het vrouwvolk. “surtout de maskes… allemaal ware ze stapelzot van mij… allemaal”.
De dames stichtten brand in eigen huis of schuur om er maar voor te zorgen dat de pompier er aan kwam. Het ging dus heel goed met die pompier. Maar op een keer kwam er een man uit Holland die hem aanbood een seksboetiek te gaan runnen in Sluis. De pompier liet zich overhalen want hij dacht rijk te worden. Maar al gauw kreeg hij spijt en keerde weer terug naar Lier. De doktoor, de pastoor en de champetter (de veldwachter) waren daar niet blij mee, maar “paula. . rosa. . emmelie. . angèl . . lowis. . en mie van trees van emmerance. . en zie is, die van den bakker is er ook bij, oh. . en die dikke van den beenhouwer, ’t is ni waar hé. . die allemaal veur mij kome”

Kortom, de pompier van Lier was weer op zijn plaats. Niet dat het een voorbeeld is voor de brandweer, of dat alle brandweerlieden zo in elkaar zitten. Het is waarschijnlijk zijn afwijking als schele en de uitzondering die hem zo populair maakte. En natuurlijk de meeslepende vertolking van het lied door De Strangers met het refrein:

♫ hier hedde … schele van der linde
van hiêl de stad. . de grootste schat . . de meest beminde
schele van der linde
zo’n pompier as diê van Lier. . kostte nieverans ni vinde
al stoeng ze rechteroogske wa kadul
veur ieder wefke was ’t nen toffe knul ♫