Kortgeleden behandelde de gemeenteraad twee onderwerpen waar het collectief geheugen een rol had moeten spelen, maar dat liep helaas anders. Nu is het niet erg dat een collegelid of een raadslid geen actieve herinnering aan iets heeft, want dat schijnt bij politici wel vaker het geval te zijn. Het kan ze ook niet echt verweten worden, want het verloop in het college, de raad en in de ambtelijke organisatie is ook wel erg groot. Vergaarde kennis verdwijnt daardoor voortdurend, maar met enige moeite is alles wel terug te vinden want een gemeente beschikt over een formidabel archief.
Als nestor van de raad – het langst zittend raadslid – ben ik iemand die wel wat dossierkennis heeft en dat is alleen maar fijn. Collega’s zeggen dan ook wel eens over mij: ‘Als hij het niet weet, dan weet niemand het’. Ik zie dat niet als kritiek op mijn ambtsgenoten, maar als een compliment voor mij. Vandaar dat ik de opmerking van een Wassenaarse belangenorganisatie: ‘Een raadslid moet niet te lang blijven zitten’ (althans iets van deze strekking), niet persoonlijk opvat. Het is wel vreemd dat juist deze belangenorganisatie met veelal oud-raadsleden aan het stuur, langzamerhand aan het verworden is tot een politieke organisatie in plaats van een belangenbehartiger.
Een voorbeeld waarin het gebrek aan collectief geheugen een rol speelde, is het aanvankelijke voorstel van het college voor een bouwplan aan de Rijksstraatweg dat zou leiden tot verdere versnippering en verstening van kavels. Dit plan druist in tegen de Wassenaarse waarden van natuur, landschapswaarden en cultuurhistorie. De raad wees toestemming voor dit bouwplan terecht af omdat de Structuurvisie – die het belang van deze waarden benadrukt – voor de raad zelfbindend is. Het college had lering kunnen trekken uit een eerdere uitspraak van de Raad van State die het gebrek aan een goede ruimtelijke onderbouwing bij een bouwplan aan het Ammonslaantje als reden van afwijzing zag.
Door een positieve grondhouding in te nemen tegen bouwplannen die in strijd zijn met de Structuurvisie worden projectontwikkelaars munitie gegeven om in beroep te gaan. Dat kost weer veel geld van de gemeenschap, omdat het college hiertegen in verweer moet gaan. Een kostbaar gebrek aan een collectief geheugen en aan een actieve herinnering dus.
Ben Paulides,
fractievoorzitter Democratische Liberalen Wassenaar
